Ben jij je wel bewust waaraan (en aan wie) jij je tijd spendeert?

Lees meer van Maaike Helmer

Deze week weer eens een tip uit mijn boek ‘NIETS’, omdat ik hoor dat mensen nog steeds veel aan mijn boek hebben. Ik krijg nog steeds ontzettend vaak reacties, zelfs nu het boek al twee jaar uit is.

Overigens – als je voor a.s. vrijdag de Online Masterclass ‘Effectief omgaan met stress’ (dit is de link) van STRESSED OUT aanschaft, krijg je een NIETS e-book cadeau!

Dit keer het inzicht: ben jij je wel bewust waaraan (en met wie) jij je tijd spendeert?

Een jaar of tien geleden was ik niet heel kritisch op hoe of met wie ik mijn tijd doorbracht. Ik leefde alsof ik het eeuwige leven had. Ik denk dat veel mensen zo leven. Bij mij was het een reactie op hoe ik als kind was. Ik zal dat even toelichten.

Waarom was iedereen zo relaxed als we allemaal doodgaan?

Als kind was ik bovengemiddeld met het onderwerp ‘dood’ en ‘niets’ bezig. Ik kon maar niet begrijpen dat er misschien na de dood niks was. Toen ik me realiseerde dat er zoiets als ‘dood’ bestond, was ik echt verbijsterd dat we als maatschappij allemaal zo nuchter bleven onder dit gegeven. Ikzelf had wél enorme last van dat gegeven. Zodanig zelfs, dat ik ‘s nachts als kind worstelde met flinke paniekaanvallen. Hoe konden we rustig over straat lopen, als we niet wisten wat er zou gebeuren nadat we zouden overlijden? Als het donker viel, werd de angst in me wakker. Iets waar ik ook in ‘NIETS’ uitgebreid over schrijf.

Ik raakte in coma, en er was niets

Toen ik ouder werd, merkte ik dat het onhoudbaar is om elke minuut van de dag bezig te zijn met je sterfelijkheid. Dus stopte ik het weg. Ergens in een laatje van mijn hoofd, waar ik verder nooit kwam. Als het laatje toevallig open kwam te staan, schoof ik het snel dicht. Dat veranderde plots, toen ik tijdens mijn internationale modellencarrière diabetes type 1 kreeg en daardoor in een diabetescoma raakte. Het dichtst bij de dood dat ik ooit was geweest. Er was geen tunnel, geen aha-erlebnis, nee, gewoon echt helemaal niets. Toen ik daaruit ‘terugkwam’ (omdat ik een glucose-infuus kreeg aangelegd door twee ambulancebroeders) was ik een beetje teleurgesteld. De echte wereld was zo druk en heftig, het niets was eigenlijk wel bevrijdend.

Tijd is kostbaar, realiseerde ik me

Diabetes type 1 is dagelijks balanceren tussen twee uitersten, die allebei de dood kunnen betekenen. Mensen met type 1 doen er redelijk relaxed en zakelijk over (de meesten, zoals ik, kunnen er met de juiste apparaten, zoals de algoritmische insulinepomp die ik gebruik en waarover ik in NRC vertelde, prima mee leven en hebben geen behoefte aan een stigma), maar met ofwel te veel ofwel geen insuline ga je met diabetes type 1 binnen afzienbare tijd dood.

Me dat realiseren zorgde (en zorgt) er bij mij voor dat ik een andere verhouding kreeg met tijd. Tijd is kostbaar, realiseerde ik me. Hoe ik het doorbracht, en met wie, werd belangrijker voor me. Liet ik mijn leven me altijd maar zo’n beetje overvallen, na mijn diabetescoma werd dat moeilijker. Ik kon het niet meer ‘ont-weten’, dat tijd zo snel vervliegt en we er maar zo weinig van hebben. Pas toen een vriend van me overleed, drong écht tot me door hoe dankbaar we moeten zijn voor de tijd die we hebben.

‘Morgen weer een dag’ lijkt een belofte, maar dat is het niet. Het is hoogstens een intentieverklaring’

Bovenstaande is een regel die uit ‘NIETS’ komt. En zo is het ook: morgen is geen belofte. Het is helemaal niet gezegd dat je er morgen nog bent. Als dat wél zo is, is een groot voorrecht. Wees je dus bewust wat je met dat voorrecht doet. Het verplicht je helemaal tot niks. Integendeel. Het leven heeft geen oordeel over je, het ís. Het verplicht je niet tot succes (of wat daarvoor doorgaat), niet tot almaar gelukkig moeten zijn (iets wat sowieso een illusie is), en ook niet tot alles nú moeten doen. Maar het is wél een reden om je af en toe af te vragen: waar sta ik nu in dit leven? Waar steek ik mijn tijd in? En in wie? En je tijd als kostbaar te zien. Het scheidt, zogezegd, de zin van de onzin.

Ben ik elke dag bezig met sterfelijkheid? Nee. En ja.

Ben ik nu elke dag bezig met mijn sterfelijkheid? Nee. En ja. Ik ben me er elke dag van bewust. Maar niet op de manier van toen ik zeven jaar was, de manier waarop ik er nu naar kijk, heeft me juist veel gebracht. Wie daar meer over wil weten, moet het boek maar lezen. 😉

Maaike Helmer is oprichter STRESSED OUT: de eerste (online) uitgever ter wereld op dit gebied. Eind 2018 verscheen haar boek ‘NIETS’, over meer innerlijke rust in tijden van alles. Het boek kreeg veel landelijke media aandacht in o.a. Flow, Koffietijd, JAN, Elle, Flair, De Telegraaf en Trouw.

Stress of een burn out? Doe de Online Masterclass ‘Effectief omgaan met stress’, gebaseerd op de meest recente inzichten uit de psychologie, fysiologie en neurologie. In 7 weken leer je stress te herkennen, voorkomen én op te lossen. Met oefeningen die wetenschappelijk bewezen zijn, écht helpen en een handig digitaal werkboek.

Veel werkgevers vergoeden deze Online Masterclass, omdat hij valt onder persoonlijke ontwikkeling en stressreductie, vraag bij je werkgever naar de mogelijkheden! Meer informatie over deze Online Masterclass vind je HIER.

LEES OOK: MET DEZE 5 X ULTIEME TIPS STEL JE GOEDE GRENZEN IN JE LEVEN!