Ze huilt, maar ze lacht

Lees meer van Inge Mol

Inge Mol is leefcoach. In dit artikel vertelt ze over een ontmoeting met een vrouw die ze coacht. Maar deze vrouw staat niet op zichzelf, dit maken veel vrouwen mee. Ze huilt, maar ze lacht…

Ze zit hier alleen in de trein en ze duikt in haar jas
En kijkt uit het raam en ze vraagt zich af
Hoe zou het voelen jezelf te zijn
Want soms doet het pijn als ze huilt maar ze lacht
Ze huilt maar ze lacht

Ze loopt door een wereld die niet aardig voelt
Onbedoeld zegt ze dingen die iedereen altijd zegt
Want nooit gaat het slecht, altijd oké
En ze lult met ze mee en ze lacht
Ze huilt maar ze lacht

Ze loopt naar me toe en zie aan haar houding en blik dat ze net gehuild heeft. Ik pak haar handen vast, kijk haar aan en vraag haar om stil te staan. ‘Sta maar even stil bij dit. Voel maar even.’
Ze heeft het lang ingehouden. Haar emoties, haar gevoel, haar behoefte. Ze breekt. Ze laat de tranen lopen, kijkt me met haar helderblauwe ogen aan en zegt: ‘Nou, lekkere eerste kennismaking dit!’ en ze begint te lachen. Ik lach en stel haar gerust door te zeggen dat ik hoor dat ik dit effect wel vaker op mensen heb.
‘Nou, lekker dan!’ Het ijs is gebroken en langzaam lopen we de natuur in.

Het perfecte plaatje, maar het voelt verre van perfect

Ik heb een afspraak met Elin. Een jonge moeder van 2 kleine kinderen. Getrouwd, leuke baan, mooi huis. Alles erop en eraan. Klinkt als het perfecte plaatje. En dat is nu precies wat haar tegenvalt. Het plaatje ziet er mooi uit van buiten, maar van binnen voelt het verre van perfect. Het gezinsleven valt haar enorm tegen. En ze durft dat nu voor het eerst uit te spreken. Haar ware ik. De reden waarom ze brak aan het begin van het gesprek, was dat ze in de auto onderweg naar mij het nummer van Maan hoorde ‘Als ze huilt maar ze lacht.’ Ze vertelt dat dat precies is hoe zij zich al jaren voelt.

Er is een strijd tussen wat ze wil en wat ze laat zien aan de buitenwereld

Ze vertelt dat ze niet goed in haar vel zit. Dat ze steeds meer bewust wordt van de strijd tussen wat ze echt wil en het tegenovergestelde doet en laat zien aan de buitenwereld. De enorme verantwoordelijkheid voor die mini-mensjes, naast het leven dat ze al had voordat ze moeder werd is haar te veel. Ze werkt 24 uur als secretaresse, heeft/had een bruisend sociaal leven, sportte 3 keer in de week in teamverband, ging elke week uit eten met haar man en zorgde goed voor zichzelf. Tot ze moeder werd. Ze dacht dat het moederschap met een goede planning er wel bij zou kunnen. Niet wetende dat het veel meer met zich meebracht dan alleen de praktische zorg. Ze moet nu haar kinderen op 1 zetten, maar mist daardoor veel andere leuke dingen die haar stiekem toch meer energie zouden geven. Ze is enorm haar best gaan doen op veel vlakken. Haar baan, want ja, die zorgde voor een goed inkomen. Haar sociale leven, want ja, ze wilde haar vriendinnen niet in de steek laten nu ze moeder was. Haar relatie met haar man, want ja, dat moet ook goed blijven. Haar volleybal-team, want ja, je bent niet voor niks een team.

Wie vergeet ze nu?

‘Wie vergeet je nu?’ vraag ik haar. Ik zie haar alle vlakken opnieuw bij langs gaan, check, check, check.
‘Ik heb alles genoemd toch?’ zegt ze twijfelend.
Ik laat bewust even een stilte vallen.
‘Shit…’ hoor ik naast me. ‘Ik vergeet mezelf. Ik ben zo hard bezig geweest om alle ballen in de lucht te houden zodat alles om me heen draaiende zou blijven, maar ik ben mezelf compleet vergeten.’

Jij bent de basis, als dat afbrokkelt, is het logisch dat je steken laat vallen

Ik glimlach, raak haar arm aan en vertel haar dat dit het moment is waarop ze bewust is geworden van haar omslagpunt. En dat geeft haar moed. Ze is erachter gekomen waar ze iets aan kan gaan doen. Jij bent de basis. Als de basis, het fundament, afbrokkelt, dan is het logisch dat je je niet goed voelt en dat je steken gaat laten vallen. Dat je dingen gaat vergeten, dat je regelmatig ziek bent, dat je afspraken gaat afzeggen. Met als gevolg dat je het gevoel hebt te falen en de leuke dingen maar helemaal niet meer inplant, omdat je simpelweg te moe bent. Je focust je op zaken die echt ‘moeten’ (dit zet ik bewust tussen haakjes, want wie zegt wat moet?). Maar tegelijkertijd trekken die zaken je leeg en ontneem je jezelf de momenten die juist energie geven.

Het belangrijkste inzicht heeft ze te pakken

De komende maanden ga ik samen met haar op avontuur. Op ontdekkingsreis. Ze gaat ontdekken wat zij graag wil, waar zij energie van krijgt, zodat ze haar kostbare tijd op de juiste manier gaat indelen en in balans komt en blijft. We lopen langzaam terug naar de auto. Tevreden. Ze is blij met dit moment. En ik ook. Het belangrijkste inzicht heeft ze te pakken. Check 😉

Wat als ze morgen besluit niet te schuilen
Haar betere ik voor haar ware gezicht te ruilen
Zullen de vrienden die zij wil vertrouwen nog steeds van haar houden
Als ze huilt
Als ze huilt en niet lacht

Inge Mol is leefcoach bij Coach voor je leven, voor moeders die uit balans zijn en in standje overleven staan.

LEES OOK: LIEVE MOEDER, IK WIL EVEN ZEGGEN DAT JE HET GEWELDIG DOET…