Houdt de buitenwereld je klein, of doe je dat eigenlijk zelf?

Lees meer van Paul Veth

Soms kun je het gevoel hebben dat de buitenwereld je klein houdt. ‘Het is hun schuld dat ik niet verder kom!’, hoor je jezelf dan denken. Deze gedachte wil coach en hypnotherapeut Paul Veth even onder de loep leggen…

ZIJ WILLEN ME KLEIN HOUDEN, HET IS HUN SCHULD! Dat zou je dan denken, hè, als voor jouw gevoel de buitenwereld je niet tot je potentie laat komen. Dat, omdat zij je klein houden, zij er ook iets aan kunnen – of misschien wel móeten – doen. Mochten ‘zij’ je anders gaan zien en behandelen, zal dat zeker verandering teweeg brengen bij jou, maar nog niet helemaal zoals JIJ dat wilt. Laat ik je even uitleggen waar ik het over heb.

Vroeger was ik de saaie studiebol, die rol had ik nu eenmaal

Ik had vroeger een vriendengroep waarin zij mij als de nerd zagen. De saaie studiebol, die een beetje raar was. En zij waren allemaal heel cool. Je snapt dat ik hierin een beetje overdrijf, maar dat praat wat makkelijker. Ik deed soms echt wel coole dingen of uitspraken, maar omdat ik in die groep de rol van saaie, rare nerd had gekregen, werd alles wat ik deed op die manier gezien. Het was voor mij in die groep dus vrij lastig om te veranderen.

Ik zou nooit opeens de coole gast worden

Als ik dan iets cools deed was het namelijk raar, of was het cool gedrag van een nerd, in plaats van dat ik opeens cool was. Snap je? Ik zou nooit opeens binnen die groep de coole gast worden die nerdy dingen deed. Maar kwam dat omdat de groep mij zo zag, of omdat ik mezelf die rol had toebedeeld binnen de groep?

Het maakt niet uit wat de waarheid is, maar nu neem ík de controle

Ik zou zeggen het tweede. Het maakt namelijk niet uit wat waarheid is, maar als ik voor de tweede optie ga, heb ík de controle in plaats van mijn omgeving. Want op het moment dat ik mezelf wel als coole gast ging zien, reageerden zij heel anders op mij. Het zijn een paar stappen die ik heb gezet om hierin te veranderen.

Pas vanuit de acceptatie kun je iets gaan veranderen

De eerst stap is om door te hebben welke rol ik in de groep had en dat te accepteren. Vanuit acceptatie kun je pas iets veranderen. Vanuit die acceptatie ben ik aan mezelf gaan werken, in eerste instantie door mezelf een andere rol te geven. Doordat ik mezelf een andere rol gaf, veranderde mijn gedrag. Door mijn veranderde gedrag, veranderde het gedrag van de groep naar mij toe. En (in dit geval) uiteindelijk werkte de dynamiek van de groep niet meer voor mij en vond een andere groep mij. Dat kan natuurlijk ook.

Het is niet de omgeving die je klein houdt, maar het beeld

Die nieuwe groep was een groep waarin ik natuurlijk ook weer een rol kreeg die voor even goed was, totdat ik dat weer veranderde. Het is dus niet de omgeving die jou klein houdt, maar het geprojecteerde beeld van jou wat je klein houdt. En dat beeld kun je veranderen. Dat is niet makkelijk, maar in een ‘rol’ blijven die niet meer bij je past is dat ook niet, en met dat laatste draag je de controle over. Neem de controle zelf. Soms accepteert je omgeving het nieuwe beeld, en soms, soms… betekent die groei uiteindelijk ook iets anders, zoals dat dat de dynamiek voor beide partijen niet meer werkt. Merk jij hier iets van in jouw omgeving? Heb je hier moeite mee? Ben benieuwd! Hieronder kun je een reactie achterlaten.

Paul Veth is coach en hypnotherapeut. Door iemand in een hypnotische staat te brengen, helpt hij mensen oude patronen naar nieuwe gezonde patronen herprogrammeren. Op zijn site zie je wat hij voor je kan betekenen. Paul is ook maker van De Patronus podcast en Dwarsliggers (laatstgenoemde samen met Merel Lamboo).

LEES OOK: WAAROM VERANDEREN ZO MOEILIJK IS – MAAR WEL DE MOEITE WAARD!