Dit is het laatste deel van ‘Dagboek van een burn out.’ Maaike van Dooren is intussen volledig hersteld van de burn out, die ze eind 2014 kreeg. Maar de angst voor terugval blijft…
Sophie Hilbrand vroeg het in haar programma ‘Sophie in de mentale kreukels’ aan haar Waldemar. Voor mij is dat ook aanleiding om het aan mijn man te vragen. ‘Ben jij wel eens bang dat ik terug val?’ Het antwoord dat ik krijg is vergelijkbaar. ‘Afgelopen week nog.’
Wel verwacht
Net als Sophie schrik ik van dit antwoord. Het is eerlijk, dat wel. En misschien had ik het ook wel verwacht. Toch is dit niet wat ik hoop te horen, wanneer ik zo’n vraag stel. Altijd bang voor een terugval, maakt gelukkig wel dat ik me er bewust van ben. Helemaal als verrassing komt het niet. Nu zit ik hier heel erg ontspannen. We zijn op vakantie in een schattig huisje op een vakantiepark in Bad Bentheim in Duitsland. De zon schijnt, de vogeltjes fluiten, de meiden zijn aan het skeeleren en mijn man en ik genieten van een kopje koffie wanneer ik hem deze vraag stel. Gelukkig dat ik nu zo heerlijk ontspannen ben. Anders zou ik door dit antwoord waarschijnlijk meteen weer op de kast gesprongen zijn. Niet omdat ik het er niet mee eens ben. Maar omdat ik weet dat het zo is, maar dat ik het eigenlijk niet wil.
Ik weet waar hij het over heeft, kan het moment precies terughalen
Ik weet namelijk meteen waar hij het over heeft. Ik kan het moment precies terughalen. Afgelopen week hadden de kinderen al vakantie en was ik op woensdag met ze thuis. Ik had nog een DIY-project in mijn hoofd voor de kamer van mijn jongste dochter. Daarvoor moest ik inkopen doen bij IKEA en als we er toch waren, konden we meteen bij wat andere winkels langs op de meubelboulevard. Ik ging dus, met twee kinderen, op mijn eerste vakantiedag naar de meubelboulevard. En daarna – omdat we er toch langskwamen – naar een winkelcentrum met de Action, Grand Bazaar en een mega Jumbo. Aan het einde van de dag kwam ik helemaal over mijn toeren thuis. Een dag die begonnen was met een duidelijk plan, was geëindigd in een dag dat ik van de hak op de tak sprong.
Allerlei inkopen
O ja, dan kunnen we ook nog snel bij Bristol binnen om een broek voor mijn oudste dochter te zoeken. En nu we er toch zijn, kan ik ook nog even kijken voor de matzwarte verf van de Action. En laten we dan meteen doorlopen naar de Xenos want daar hebben ze misschien die leuke schaaltjes nog. Toch nog terug naar de Action want ik heb nog een fietsslot nodig. En o ja, we moeten ook nog boodschappen doen voor het avondeten. Ik kwam dus thuis met allerlei inkopen die ik eigenlijk niet nodig had. Er zat nog een was in de machine die ik nog moest ophangen en inmiddels was het hoogste tijd om eten te gaan koken. Toch vond ik het erg belangrijk dat ik nu eerst mijn nieuwe plantjes in een potje moest zetten en de vazen (waren echt een koopje en kon ik dus niet laten liggen) moest ik nog zwart spuiten.
Als een kip zonder kop pakte ik van alles op en maakte niets af
Als een kip zonder kop pakte ik het een na het ander op maar maakte niets af. Ik snauwde tegen de kinderen en mijn man dat ik alles alleen moest doen en dat er niemand was die mij hielp. Daarnaast willen we vrijdag toch op vakantie? Wanneer zij dan dachten dat de koffers gepakt moesten worden? Mijn man bleef gelukkig kalm – waar heb ik hem aan verdiend? – en zei dat ik beter naar boven kon gaan om te gaan mediteren. Hij zou wel eten koken en me roepen als het klaar was. Mediteren? Daar had ik toch helemaal geen tijd voor? Er moest nog zoveel gebeuren voor vrijdag. Toch heb ik het gedaan en weer moest ik erkennen dat een terugval nog altijd op de loer ligt. Gelukkig was ik daarna weer rustiger en kon ik alles weer overzien.
LEES OOK: DEZE 3 FASES HEEFT ELKE BURN OUT…
Goede en slechte tijden
Nu ik er weer aan terugdenk besef ik me eens te meer hoe gelukkig ik ben met mijn man. Eentje die rustig blijft als ik weer hysterisch rond ren. Eentje die weet hoe hij me weer terug op aarde laat landen, die me steunt in goede maar ook in slechte tijden. Gisteren was het alweer dertien jaar geleden dat we zijn getrouwd. Dat we elkaar trouw beloofden in goede en slechte tijden. Dan besef je eigenlijk niet wat dat laatste inhoudt. Nu weet ik het wel. Helaas… Alhoewel, misschien is dat wel het grootste geluk. Weten wat je aan elkaar hebt, weten dat er iemand is die je steeds weer opvangt als je valt.
Maaike van Dooren is kwaliteitsfunctionaris in het bedrijfsleven en moeder. Verder haalt ze veel plezier uit bloggen, interieurstyling bij haar eigen Speelhuis Interieur Styling en hardlopen.
Had jij een burn out? En hoe gaat het nu met je? Praat erover mee op onze Facebookpagina!
8 x vrienden die je door een rottijd heen slepen 
Zo ga je om met slechte dagen en burn out terugval 