Maaike van Dooren werd geveld door een burn out. Voor STRESSED OUT schrijft ze openhartig over die periode en wat het voor invloed had op haar gezin…
Oorsuizen, zwabberbenen, stekende pijn in mijn oren, longen en keel, hoofdpijn, moe, snel boos, vlekken voor mijn ogen, duizelig, druk in mijn hoofd, onrustig gevoel in mijn lijf. Zo kan ik eigenlijk nog wel een tijdje doorgaan. Naast bovenstaande symptomen was ik steeds vaker ziek. Met pijn in mijn keel, koorts en hoofdpijn lag ik dan in bed. Vervolgens kwam dat schuldgevoel. Er was geen tijd om me ziek te melden. Het was te druk. Ze hebben me nodig. Met als gevolg dat ik me – vaak onvoldoende hersteld – weer naar het werk sleepte.
Abonnement op de huisarts
Gedreven door schuldgevoel mag ik niet ziek zijn van mezelf. De symptomen zijn er volop. De link wordt alleen niet gelegd. Niet door mezelf, niet door mijn omgeving maar ook niet door de huisarts. De huisarts, waar ik inmiddels de deur plat loop. Waar ik wel eens gekscherend opmerk dat ik misschien beter een abonnement kan nemen. Jarenlang tob ik zo al door. Voor mijn schouderklachten loop ik bij de fysio. Voor de pijn in mijn longen laat ik me onderzoeken in het ziekenhuis. Specialisten kunnen mij helaas niet helpen.
Opnieuw ben ik niet de moeder die ik wil zijn, de partner die mijn man verdient
Weer een parttime dag verloren doordat ik voor pampus op de bank lig. Opnieuw ben ik niet de moeder die ik graag wil zijn, niet de partner die mijn man verdient. Ik voel me schuldig dat ik er onvoldoende ben voor mijn kinderen en man. Ik wil zo graag zo veel. Ik heb er de puf niet voor. Steeds vaker kruip ik overdag mijn bed in. Ach, iedereen is wel eens moe. Niet zeuren dus en doorgaan! En dat doe ik. Ik ga door. Ik zeur niet. Ik heb niets te zeuren. Ik heb een schat van een man, 2 super leuke dochters en mijn werk wordt steeds uitdagender (lees: leuker). Niets om ongelukkig te zijn. Toch voel ik me ongelukkig. Mijn lichaam voelt dit. Mijn hoofd negeert het. Rationeel redeneer ik alles weg. Dit is een drukke periode waar ik doorheen moet. Tandje erbij en gaan! Dat ik emotioneel inmiddels niets meer voel, stop ik weg. Ik begraaf me in mijn werk. Zolang ik maar doorga, hoef ik niet na te denken over hoe het werkelijk met mij gaat. Al het verdriet uit het verleden begraaf ik onder een berg werk. Thuis zorgt mijn man dat alles doorloopt. Ik verzin excuses voor het niets doen. Er zijn vast meer kinderen die op woensdagmiddag voor de tv zitten. Ze genieten er toch van? Ze komen niets te kort.
Signalen
Mijn lichaam geeft me zoveel signalen. Ik zie ze niet als zodanig. Als een echte bèta is het mijn tweede natuur geworden om te vertrouwen op mijn ratio. Alles wat ik geleerd heb in het leven, leer ik uit boeken. Jarenlang heb ik als laborant meegewerkt aan fundamenteel medisch onderzoek. Dit geeft mij het idee dat de wetenschappelijke benadering de enige waarheid is. Wanneer er geen bewijs voor is, bestaat iets niet. Lichamelijke symptomen staan in mijn wereld gelijk aan lichamelijk letsel of ziek zijn. Meditatie, yoga & mindfulness associeer ik met zweverig. Geitenwollensokken gedoe, zo niets voor mij!
Wie niet luisteren wil naar zijn lichaam, die moet maar voelen
Helaas heb ik te laat door dat de pijn die ik in mijn lijf voel, de pijn is die ik in mijn hart verdoof. Dit is een signaal van mijn lichaam om aan te geven dat ik mezelf een tweede natuur heb aangemeten. Eentje die niet de mijne is. Elke dag weer zet ik mijn masker op ter bescherming tegen de boze buitenwereld. Mijn masker waarmee ik uitstraal een zakelijke, zelfverzekerde, gedisciplineerde vrouw van de wereld te zijn. Niet de vrouw die ik in wezen ben. Dit is de vrouw waarmee ik denk aan het verwachtingspatroon van de wereld om mij heen te kunnen voldoen.
Totdat mijn lichaam geen signalen meer te geven heeft. Mijn hoofd wil niet luisteren. En wie niet luisteren wil moet maar voelen. Ik knap. Ik kan simpelweg niet meer. Het is op. Ik heb een burn out…
Maaike van Dooren is kwaliteitsfunctionaris in het bedrijfsleven en moeder. Verder haalt ze veel plezier uit bloggen, interieurstyling bij haar eigen Speelhuis Interieur Styling en hardlopen.
ANDEREN LAZEN OOK: MARIA’S MAN HAD EEN BURN OUT, HOE GA JE DAAR MEE OM?
Heb jij ook een burn out en herken je Maaikes verhaal? Praat erover mee op onze Facebookpagina!