Op woensdagen schrijf ik zo vaak mogelijk over inzichten die je kunt opdoen in mijn boek ‘NIETS’, ook wel ‘De Nederlandse Eten, bidden, beminnen’ genoemd. Deze keer: waarom staren zo fijn is.
Waar denk je aan? Ik staar weer eens voor me uit. Ik kan er niet altijd antwoord op geven. Soms aan niets. Soms aan alles.
Staren is fijn. Zó fijn. Ik kan er ontzettend veel genoegen in scheppen om gewoonweg wat voor me uit te staren. Zonder specifiek doel, zonder specifieke focus. Gewoon een beetje kijken hoe het zonlicht met de schaduwen speelt, op de muur, of buiten, hoe de wind de blaadjes een andere route laat dwarrelen dan het meest voor de hand lag.
Ik voel de ruimte om dieper af te dalen in mezelf
Staren werkt helend. Dat vind ik echt. Hoe minder er om me heen lijkt te gebeuren in mijn staarsessie, hoe beter, hoe rustgevender, hoe meer ik de ruimte voel om dieper af te dalen in mezelf. Daar kom ik thuis. Voel ik wat er toe doet. En wat ruis is.
De lucht is een denkbeeldig schilderdoek waarop ik ingevingen projecteer
Staren werkt scheppend. Ik staar ook vaak terwijl ik nadenk. Bij voorkeur naar een blauwe of grijze lucht of een witte muur. Of naar water. Wenig input, maar een denkbeeldig schilderdoek om mijn gedachten en ingevingen op te projecteren. Die lijken zich dan eerst vaag, dan steeds scherper af te tekenen tegen de vage achtergrond.
Ik staar als ik iets een plek moet geven, maar kan ook gelukzalig staren
Staren is een pauze, soms ván het nu, soms ín het nu. Ik staar als ik een pauze nodig heb of ruimte moet scheppen. Ruimte tussen mij en de wereld. Als ik dingen een plek moet geven. En ook als ik blij ben, kan ik gelukzalig staren. En mijn glimlachende kind is het mooiste waar ik mijn staren op kan richten. Want iets mooiers is er niet.
Waar denk je aan? Ik staar weer eens voor me uit. Ik kan er niet altijd antwoord op geven. Soms aan niets. Soms aan alles…
Maaike Helmer is oprichter STRESSED OUT: de eerste (online) uitgever ter wereld op dit gebied. Eind 2018 verscheen haar boek ‘NIETS’, over meer innerlijke rust in tijden van alles. Het boek – lees hier een preview – kreeg veel landelijke media aandacht in o.a. Flow, Koffietijd, JAN, Elle, Flair, De Telegraaf en Trouw en wordt vergeleken met ‘Eten, bidden, beminnen’ van Elizabeth Gilbert.
LEES OOK: MEER NIETS IN JE LEVEN ZORGT ER JUIST VOOR DAT JE INTENSER LEEFT!