Instagram. Volgens velen het belangrijkste sociale netwerk van deze tijd. Als je iets wilt met je business of als je iets wilt met, nou ja, jezelf, dan is Instagram de plek om dat te ventileren. En Krista wilde er niets van weten. Tot heel kort geleden, omdat ze merkte dat haar overtuigingen haar klein hielden.

Instagram? Ik heb het echt wel geprobeerd hoor, ik heb Instagram-challenges gedaan, ik heb mezelf verdiept in succesvolle kanalen, ik heb vriendinnen gevraagd hoe ze dat dan doen, zo’n feed vullen, ik heb zelfs al een jaar of twee een eigen Instagram account. Er stond alleen niets op. Ik had geen idee wat ik ermee aan moest. Althans, dat dacht ik. Alle informatie die ik tot me nam ten spijt, ik vertelde mezelf dat ik niet wist hoe ik Instagram in de vingers moest krijgen. Ik had besloten: Instagram is niets voor mij. Knappe jongen die mij, als ik eenmaal zo’n besluit genomen heb, nog op andere gedachten kan brengen. En toch kwam die knapperd op een dag voorbij. In de vorm van, oh ironie, mezelf…

Onze overtuigingen, die zijn per definitie ‘waar’

Iedereen heeft allerlei overtuigingen. Overtuigingen over hoe je in elkaar zit, over hoe de wereld werkt, over wat leuk is, en wat stom. We zijn niet snel geneigd die overtuigingen aan een onderzoek te onderwerpen, te toetsen of ze nog wel kloppen. Het zijn immers overtuigingen, en die zijn per definitie ‘waar’. Voor onszelf in elk geval. En over dat wat waar is hoef je niet meer in discussie. We gaan per slot van rekening ook niet eens in de zoveel tijd opnieuw onderzoeken of de aarde rond is, en of Beyoncé wel echt goed kan zingen. En ja, als jouw overtuiging is dat Beyoncé er niks van bakt, dan schieten nu je wenkbrauwen waarschijnlijk verontwaardigd omhoog en wil je misschien stoppen met het lezen van dit artikel. Wat precies mijn punt onderstreept: je bent niet snel geneigd je overtuigingen te wijzigen. Lees dus nog maar even door. Overtuigingen geven ons houvast. Ze scheppen kaders waarbinnen wij vrij kunnen bewegen. Aan onze overtuigingen ontlenen we een belangrijk deel van onze identiteit. Voor mij geldt: Instagram is stom, Beyoncé rules. Ik hoef me daar niet langer druk over te maken, dit is wie ik ben.

Mijn overtuigingen weerhouden ervan mijn eigen potentie te onplooien

Ik was laatst op een event. Het was een prachtige dag waarin ik was omringd met inspirerende vrouwen van wie ik heel veel leerde. Ik kwam hier mezelf tegen. En niet in de negatieve zin van het woord, ik ontmoette mezelf echt, hoe zweverig dat misschien ook mag klinken. Ik zag mezelf opeens ten volle. En ik zag hoezeer een sommige van mijn overtuigingen me in de weg staan, zonder dat ik me daarvan bewust was. Ze weerhouden me ervan mijn eigen potentie ten volle te ontplooien. Ze weerhouden me van mijn volledige groei en bloei. De overtuiging die ik had over Instagram was helemaal niet van mij. Hij kwam voort uit mijn Calvinistische opvoeding. De opvoeding waarin ik leerde dat het niet nodig is jezelf helemaal te laten zien, jezelf in de kijker te spelen. En dat is nu precies waar Instagram voor staat: laten zien wie je bent, de spotlight volledig op jezelf richten. En dat staat haaks op wat ik heb meegekregen. Nu leef ik natuurlijk al lang niet meer naar de ideeën die me met mijn opvoeding zijn meegegeven; Stepping Up drijft per slot van rekening op de gedachte – de overtuiging – dat je helemaal jezelf mag zijn, alles mag laten zien en pas kunt floreren als je je reserveringen over boord gooit en je eigen verlangens schaamteloos najaagt en waarmaakt. Maar die opvoeding is natuurlijk wel met mij meegebakken. En hoewel ik me er voor een groot deel aan ontworsteld heb zijn er altijd nog sporen van aanwezig. Zo ook in mijn visie op Instagram. En dat zonder dat ik me daar echt van bewust was.

Wat blijft er over als je je overtuigingen loslaat?

Het grappige is: nu ik deze overtuiging van me afgeschud heb kijk ik er opeens naar uit mijn Instagram account op te bouwen. Plotseling weet ik wel hoe ik dat ga aanpakken, en blijk ik zelfs te barsten van de ideeën. Die lagen allemaal al lang op de plank. Te wachten tot ik tot inkeer zou komen. Ik had dit natuurlijk kunnen weten: ik heb me niet voor niets keer op keer in Instagram verdiept. Ik voelde wel dat er iets tegenstrijdigs gaande was, maar kon er de vinger niet op leggen. Of, misschien is dit een betere verwoording: ik wilde er niets mee. Want die overtuigingen, die vormen immers een belangrijk deel van wie we zijn. En als we dat loslaten, wat blijft er dan over? Het is een heel beangstigend idee; een deel van jezelf loslaten zonder te weten wat er achter vandaan komt. En toch is dat de enige manier om dichter bij je ware ik te komen. Pas als je je strakke kaders durft los te laten ontstaat er ruimte te worden wie je in wezen bent. Ga eens na bij jezelf: welke overtuiging houd jij koppig overeind, terwijl je eigenlijk wel beter weet? Ga hier niet over nadenken; het eerste wat er nu, wellicht heel voorzichtig, in je opkomt is waarschijnlijk het juiste antwoord.

Krista Hogenboom is coach en Inner Beauty Expert. Ze heeft haar eigen praktijk: steppingup.nl. 

LEES OOK: DIT IS DE ECHTE REDEN WAAROM JE JE DOELEN NIET BEREIKT…

Ook interessant:

Burn out door perfectionisme? Kan dat? Ondermijnende gedachten #4: Ik moet de controle houden en winnen