Het lijkt beter te gaan, nu het herstel van de burn out van Maria’s man heeft ingezet. Maar hoewel Maria goede hoop heeft, ze zijn er nog niet…
Het gaat veel beter thuis. Echt heel erg goed, app ik aan iedereen die ernaar vraagt. Bizar hoe dingen in een paar weken kunnen veranderen. Dat ik me nog niet zo gek lang geleden een soort single moeder waande en we nu met z’n vijven, dus mijn man erbij, naar het bos zijn gegaan.
Ik vond het als leek lastig te begrijpen dat hij moest slapen na een duinwandeling
Ik weet nog zo goed dat ik in het begin van zijn burn out tijdens een duinwandeling naar hem keek en me afvroeg waarom hij nou precies zo moe van ons werd, want zo moeilijk waren we op dat moment niet. Ik vond het als leek lastig te begrijpen dat hij daarna moest gaan slapen, omdat hij blijkbaar zelfs in de natuur niet tot rust kon komen. En nu lopen we hier, in een prachtig bos, mijn hand in zijn hand terwijl onze kinderen vooruit rennen en alles doen wat kinderen horen te doen: lol maken zonder ook maar enige zorgen.
MEER LEZEN: OF IK DE OUDE BEN NA MIJN BURN OUT? GELUKKIG NIET ZEG!
Niet gek
Toch vraagt dochter de laatste tijd vaker wat er met haar vader was en nog steeds een beetje is. Ze is natuurlijk niet gek. Meestal zeg ik dan hij een beetje ziek was van zijn werk en dat hij veel uit moest rusten en soms nog. En dat ik daarom vaak met ze meega, maar dat ik dat ook vaak doe omdat onze jongste slaapt en haar vader dan thuis moet zijn. Dat hij dan ook lekker een tukkie doet om bij te tanken, hoeft zij niet te weten.
Het gaat dus heel goed met ons, maar blijkbaar beschik ik over zo weinig veerkracht dat de keren dat ik wel weer in mijn eentje met de oudsten op pad ga, venijnige steekjes geven.
Mijn neiging tot idealiseren komt dan weer eens opzetten als ik andere stelletjes zie
Vooral als ik andere stelletjes zie die samen met de kinderen wat leuks ondernemen, voel ik een zweem van eenzaamheid in mijzelf opkomen. Mijn neiging tot idealiseren komt dan weer eens opzetten, dan stel ik me bijvoorbeeld voor dat alle vaders overlopen van enthousiasme als de moeder voorstelt om naar een indoor speeltuin te gaan en dan vind ik mezelf weer een beetje een alleenstaande moeder als ik op mijn sokken door zo’n indoor hellehol loop. Alsof ik daar zelf geheel vrijwillig voor kies. Deze keer ben ik in het zwembad met mijn kinderen, weer omringd door, gut ja, vaders en moeders. En opnieuw poppen deze gedachten in mij op. Uitschakelen die handel.
Mute-knoppen
Terwijl ik op alle mute-knoppen in mijn hoofd druk, hebben mijn kinderen en ik heel veel lol met elkaar. Ik knuffel ze gek. Ik zwem langs de gezinnetjes en negeer het hardnekkige single mamastemmetje. Sommigen lachen naar elkaar, anderen kijken met gezichten waar het chagrijn vanaf druipt. Die zien er helemaal niet zo gezellig uit. Wat, ze hebben toch geen stilzwijgende ruzie?
Verrek, ook als je samen weggaat, hoeft het natuurlijk niet te betekenen dat alles leuk en harmonieus verloopt. Zit je samen in het zwembad over de taakverdeling te bakkeleien. Ben je in je eentje, dan heb je geen ruzies, geen gekibbel, geen ‘nu is het jouw beurt’ en dat is ook best relaxt. Met mijn natte haren, en mijn uitgelopen mascara geniet ik van dat aha-moment. Mijn oudste dochter zwemt als een malle en mijn zoon gilt het van plezier uit als hij in het water springt. En ik geniet daar in mijn eentje mateloos van. Zodra ik thuis ben, springt mijn man van de bank en vraagt hoe het was. ‘Goed,’ zeg ik. En bij mezelf denk ik: het gaat echt oneindig veel beter dan vorig jaar. Zelfs als ik alleen met de kinderen ben.
Maria van Beelen, moeder van drie kinderen onder de 8 jaar, is zelfstandig schrijver en journalist voor verschillende bekende tijdschriften. Wil je graag álle artikelen van ‘Maria’s man had ‘n burn out’ lezen? Dat kan hier!
LEES OOK: MAAIKE HAD EEN BURN OUT EN ZE IS FOKKING STERK, WIL ZE MAAR ZEGGEN…
Herkenbaar verhaal? Praat erover mee op onze Facebookpagina!
Burn out herstel: 7 x belangrijke tips! 
Loop jij kans op een nieuwe burn out? 