Als je vooral doet wat er van je verwacht wordt

Lees meer van Krista Hogenboom

Je doet wat er van je verwacht wordt. Vaak ook omdat het een gewoonte is. Maar misschien moet je je wat vrager afvragen: waarom dóe ik dit eigenlijk? En… kan het ook anders?

Je tante is jarig, en daar moet je naartoe. Een verjaardag betekent immers vanzelfsprekend een bezoek. En niet alleen aan die tante, maar ook aan je neefjes, je nichtjes, je ooms, de andere tantes, om nog maar niet te spreken van je directe familie; je vader, moeder, broers, zussen, en hun kinderen. Als er iemand jarig is ga je er een taartje eten. Dat doe je namelijk altijd, al jaren. En als je zelf jarig bent, of iemand in jouw gezin, dan staat de hele familie bij jou op de stoep. Je hoeft ze niet eens uit te nodigen, het is een ongeschreven regel. Zo ben je opgevoed, zo gaat dat bij jou in de familie. Heb je je wel eens afgevraagd wat je er eigenlijk van vindt, van die gewoonte? Maakt het je blij? Haal je er voldoening uit? Of kost het je vooral vreselijk veel tijd en is het onderdeel van je to-do-lijst? Hoe zou het zijn als je er niet meer aan mee zou doen? Hoe zou het zijn als je kiest voor wat jíj wilt, in plaats van voor wat je gewend bent, voor wat ‘hoort’?

We vormen ons vooral naar wat er van ons verwacht wordt

We zijn met zijn allen bezig ons vooral te vormen naar wat er over het algemeen van ons verwacht wordt, zonder ons af te vragen of dat nog wel goed voor ons is. Dat geldt niet alleen voor verjaardagen, het gaat ook op voor het tot in de puntjes opruimen van je huis als er bezoek komt, het drinken van een glas wijn in gezelschap omdat dat nu eenmaal gezellig is, verzwijgen dat je eigenlijk geen zin hebt als er onverwacht een vriendin aan de deur komt om even bij te kletsen, en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Het signaal wat je geeft aan jezelf is: anderen zijn belangrijker dan ik

We doen vaak dingen waar we niet bij gebaat zijn, dingen die ons soms zelfs schaden. Het lijkt best onschuldig, al die verjaardagen. Maar als je al die verschillende bezoeken bij elkaar op telt tikt het aardig aan. Uitgedrukt in kilo’s – taart afslaan als het je wordt aangeboden is ook weer zoiets, dat dóe je gewoon niet… – maar zeker ook in tijd. En dat is schadelijk op het moment dat je het al die tijd niet naar je zin hebt. Je bent in dat geval voortdurend bezig om jezelf en je eigen behoeften aan de kant te zetten ten behoeve van een ander (namelijk je jarige tante) of zelfs een hele groep, in dit geval je familie. Het signaal wat je daarmee afgeeft, niet in de laatste plaats aan jezelf: ‘anderen zijn belangrijker dan ik’. Een perfect recept voor een burn out. Nee, je krijgt niet zomaar een burn out omdat je vaak bij je familie over de vloer komt. Maar die ligt wel degelijk op de loer als je zo onzorgvuldig met jezelf en je eigen behoeften omgaat.

Een jarenlange gewoonte breek je niet zomaar

Wat kun je nu anders doen? Het ligt waarschijnlijk best gevoelig, een jarenlange gewoonte doorbreek je niet zomaar, en je wilt je familie natuurlijk ook niet voor het hoofd stoten. Je zou jezelf om te beginnen eens af kunnen vragen wat je er nu eigenlijk van vindt, van die gewoonten. Maak jezelf bewust van je gevoel op dit gebied. Vraag jezelf af: waarom doe ik dit eigenlijk? Wat vind ik er leuk aan? En wat niet? Wat brengt het mij? En, ook een heel belangrijke: voor wie doe ik dit? Doe ik het voor mezelf of voor iemand anders? In dat laatste geval: voor wie? En waarom vind ik dat zo belangrijk? Vind ik het überhaupt wel belangrijk? Stel jezelf veel kritische vragen, zodat je een compleet beeld kunt schetsen van de situatie. Pas daarna kun je een goed gefundeerd besluit nemen. Misschien kom je wel tot de conclusie dat het weliswaar veel tijd kost, maar dat je het ook wel heel leuk vind dat je op deze manier je kleine neefje ziet opgroeien. Misschien besluit je wel alles te houden zoals het is, maar dan doe je dat ten minste wel op basis van de juiste en volledige gegevens. Doe deze check met enige regelmaat. Want wat nu voor je werkt kan over een jaar heel anders zijn.

Zorg dat je je bewust bent en blijft van je gevoelens, van waar je tegenaan loopt. Maak zo nu en dan eens tijd vrij om met jezelf een goed gesprek te voeren. Je auto breng je immers ook eens in de zoveel tijd naar de garage voor een APK. Dat is een ingesleten gewoonte, maar wel een hele gezonde.

Krista Hogenboom is coach en Inner Beauty Expert. Ze heeft haar eigen praktijk: steppingup.nl.

LEES MEER: WAAROM IK MIJN VERJAARDAG ‘NIET MEER VIER’…