Merel is bijna dertig en heeft een Quarter Life Crisis oftewel: het dertigersdilemma, de dertigersdip. En dat is soms best lastig. Maar: wat houdt zo’n Quarter Life Crisis nou eigenlijk in?
Ik weet niet wat ik later wil worden als ik groot ben. Zo, dat heb ik gezegd. Ik ben inmiddels bijna dertig, heb twee diploma’s op zak waar ik niks mee doe en heb GEEN IDEE wat ik later wil worden. Ja, ik wil iets met schrijven. Maar ja… Ik wil ook nog iets met psychologie doen, ik wil iets met fashion, ik wil de wereld zien (dus iets waarmee ik veel kan reizen aub!), ik wil boeken lezen, elke dag met nieuwe mensen werken, ik wil een cursus visagie en misschien ook wel een spoedcursus filosofie doen en ik wil iedere dag andere schoenen en mooie jurkjes aan en ik wil nog een keer leren hoe je een tatoeage zet en nog iets met yoga en lesgeven en geld verdienen door alleen mezelf te zijn en AAAAAARG. Ik weet niet wat ik later wil worden als ik groot ben. Dus blijf ik nog even niks. Bah.
Wat is een Quarter Life Crisis?
Herkenbaar? Welkom in de Quarter Life Crisis. Het jongere broertje van de Midlife Crisis, jawel. De Quarter Life Crisis (in Nederland ook wel bekend als de ‘dertigersdip’ of het ‘dertigersdilemma’) ontstaat ergens tussen je 22e en 35e levensjaar. Het is een typisch westers fenomeen (lees: een luxeprobleem). De definities variëren van een heuse identiteitscrisis die voortkomt uit onduidelijkheid over wie je bent en wat je wilt in je leven tot een fenomeen dat wordt gekarakteriseerd door onzekerheid, teleurstelling, eenzaamheid, keuzestress en depressies. Pfoe.
Een echte Quarter Life Crisis, waarbij je het écht niet weet? Die is ronduit k*t
Een echte Quarter Life Crisis – dus niet een beetje twijfelen of die baan of die relatie nu wel écht is wat je wilt, maar volle bak in de (keuze)stress en bijhorende depressies omdat je het écht niet weet – is ronduit k*t. Vooral omdat veel mensen (lees: oudere generaties) het afdoen als iets wat ‘bij de leeftijd hoort’ en ‘vanzelf weer overgaat.’ Daarnaast heb je van die bijna-30’ers die fluitend en geruisloos van hun opleiding in een baan stappen en zonder enige vorm van twijfel aan kinderen beginnen. Met andere woorden: het ligt aan jou. Jij hebt de ‘memo’ gemist. Tenminste, zo voelt het bij mij.
Keuzestress
Een belangrijk ‘ding’ in de Quarter Life Crisis is keuzestress. Wij millennials hebben zo onwijs veel mogelijkheden, dat het al snel overweldigend kan worden. Kiezen tussen al die duizenden opleidingen, nog meer veel meer banen (of toch voor jezelf beginnen?), welke sport je wilt beoefenen, de overvloed aan dating-apps en daarmee potentiele partners… Het loopt qua opties al snel de spuigaten uit en dat leidt in de gemiddelde Quarter Life Crisis tot algehele keuze-paralysis. Je weet niet wat je moet kiezen en/of bent bang om de verkeerde keuze te maken, dus kies je niks. Hiermee wordt de Quarter Life Crisis al snel een vicieuze cirkel. Je weet dat het anders moet maar weet niet wat, kiest daardoor niks en blijft zitten waar je zit. Met als gevolg dat je een paar dagen/weken/maanden later wederom jankend onder de douche staat omdat je leven zo k*t is. Been there, done that.
Aan elke Quarter Life Crisis komt een einde… Nou ja, dat hoop ik
Ze zeggen dat de Quarter Life Crisis overgaat. Sterker nog: uit onderzoek is gebleken dat zeker 80% van de overlevenden zeggen dat ze post-crisis gelukkiger zijn en meer tevreden zijn met hun leven. Ah, hoop. Als we de deskundigen moeten geloven zijn dit de laatste jaren waarin je nog nieuwe dingen kunt leren/uitproberen. De kans dat je na je 32e namelijk nog een carriereswitch maakt is vrij klein. Je wordt dan wel beter in wat je doet, maar zult niet zo snel meer de hele boel omgooien. Met andere woorden: misschien is zo’n Quarter Life Crisis helemaal niet zo erg. Is het zelfs goed voor je. Ik geloof daar – inmiddels – wel in. Ik kan nu (bijna met volle overtuiging) zeggen dat ik dankbaar ben voor mijn Quarter Life Crisis, omdat ik huiver van een leven wat niet bij me past en ik dat zonder deze periode misschien wel nooit had geweten en/of onderzocht.
Ik vind dan ook dat het tijd wordt dat we erover gaan praten. Dat we het niet meer afdoen met ‘hoort bij de leeftijd’ of ‘stel je niet zo aan’, maar dat we gerichte begeleiding kunnen krijgen en vooral het gevoel hebben dat we niet de enigen zijn op de wereld die af en toe denkt ‘is dit nu later?’ Dat we aangemoedigd worden om onze levens onder de loep te nemen en dat we ermee aan de haal durven te gaan. Dat we weer durven te leven.
Merel Lamboo leeft veel, leert veel en deelt veel. Over die ontdekkingsreis schrijft ze onder andere op haar site hoeoverleefikmijnquarterlifecrisis.nl. Meer over (en van) Merel vind je op haar eigen website, www.merellamboo.com.
SOMS MOET JE IETS DOEN VOOR JE ER KLAAR VOOR BENT, ZEGT MICHAEL PILARCZYK. LEES WAAROM!
Heb jij een Quarter Life Crisis? Praat erover mee op onze Facebookpagina!
Ben jij een people pleaser? Vanaf vandaag niet meer. 
Twijfel je of je naar een coach wilt? Merel zegt: DOEN! 