Hoofd-zaken #2: ‘Het liefst zou ik oplossen in de zee’

Andrea heeft dysthemie (langdurige depressie waarbij je nog wel kunt functioneren). Stress en extreme vermoeidheid waren lange tijd de enige twee stabiele factoren in haar leven. Een burn out was de genadeklap. Ze zal wekelijks schrijven over haar leven. Haar doel: het taboe op psychische aandoeningen doorbreken.

Ik hoor de golven nog voor ik ze zie. Tussen twee duinen door loop ik het brede strand op. Mijn keel bromt wanneer ik andere mensen zie. Met grote passen haast ik me naar de kustlijn. Ik probeer de verzuring in mijn benen te negeren en maak schoppende bewegingen om mijn voeten voor elkaar te krijgen. Mijn ogen zoeken naar een antwoord tussen het zand en de schelpen. In mijn hoofd maak ik de feiten op: een strandwandeling is leuk, gezond en sportief. Waarom blijft het antwoord dan uit? Met een gebogen hoofd loop ik tegen de wind in. Minuscule zandkorreltjes worden tegen mijn schoenen geblazen. De lucht is grijs maar de zee is opvallend kalm. Gelukkig maar, want ik kan geen prikkels verdragen. Ik neem een flinke teug adem. Met moeite bereikt de zilte lucht mijn onderbuik. Alsof gewapende ridders zich hebben gevestigd in mijn middenrif en alles tegenhouden wat voor verlichting moet zorgen. Zware kost, dat zijn ze gewend. Met verdriet, pijn, zorgen en zelfsabotage als favorieten.

Ik wil in een zee-sopje gaarkoken, of nee, oplossen…

Ik wil alleen zijn en niemand om mij heen hebben. In een zee-sopje gaarkoken. Of nee, oplossen. Mijn handen vormen vuisten en hangen lusteloos naast mijn lichaam. Het voelt alsof mijn hele lichaam onder spanning staat. Strengen haar vliegen om mijn hoofd en reiken naar de hemel. Elke stap die ik zet dreunt door in mijn hoofd. Ik buig nog dieper wanneer mensen passeren en wil onzichtbaar zijn. Een wervelwind van emoties gaat door mijn lijf. Bij een onzichtbare muur stop ik en beweeg ik mijn lijf terug richting de duinen.

Ik heb de behoefte om in foetushouding hier op het strand te liggen

Ik staar naar de lijn die het water heeft achtergelaten op het zand. De behoefte om in foetushouding op die plek te liggen, is groot. Het koele zand tegen mijn wangen en de zee die me langzaam, stukje bij beetje, meeneemt. Mijn bezoek aan het strand heeft niet voor de zo gewenste ontlading gezorgd. Er was een tijd dat ik wel kon genieten van de zee en het zand onder mijn voeten. Ik wil zo graag dat ongrijpbare moment vangen in een glazen potje voor later. De deksel losdraaien en me onderdompelen in een strandwandeling als ik verfrommeld op de bank lig en mijn gedachten een stroperige brij achterlaten in mijn brein.

Ik kwam, ik zag, ik verloor

Onderweg naar huis rijd ik over een eindeloze, smalle dijk. Passerende vrachtwagens zuigen mijn auto een stukje de andere baan op. Telkens opnieuw wanneer de grote wielen langs mijn auto bulderen volgt een ruk aan mijn stuur. Ik probeer me te concentreren op de auto voor me. Mijn adem komt weer niet verder dan mijn zwaarbewaakte middenrif en mijn handen klemmen zich om het stuur. Mijn wijsvinger en duim vinden de volumeknop van de radio en ik geef er een flinke draai aan. Raam open. Ik bedenk welke afleiding ik nog meer kan verzinnen. Mijn strandwandeling is gefaald. Ik heb gefaald. Ik zag, kwam en verloor. Inmiddels rijd ik op de snelweg en trap steeds harder het gas in. De omgeving flitst aan me voorbij. Tijd en ruimte zijn even niet aanwezig. Ik wil mijn ogen dicht doen en het gevoel vergroten. Dan volg ik de rozige ondergaande zon in mijn achteruitkijkspiegel en ebt het gevoel langzaam weg.

Zelfmoordgedachten? Praat erover. Dat kan via 0900-0113 en de chat op 113.nl.

Andrea Dronk is tekstschrijver, ze wil ooit een boek schrijven. Op STRESSED OUT schrijft ze over haar leven met dysthemie (langdurige depressie waarbij je vaak nog wel kunt functioneren in het dagelijks leven). Stress en extreme vermoeidheid waren lange tijd de enige twee stabiele factoren in haar leven. Een burn out was de genadeklap. Haar doel: het taboe op psychische aandoeningen doorbreken.

LEES VOORAL OOK DE REST VAN DEZE TABOEDOORBREKENDE RUBRIEK…

Dagelijkse inkopenDagelijkse inkopen

Wil jij meer innerlijke rust? Het boek 'NIETS' is nu te koop!

Topmodel | Diabetes type 1 | Coma | Journalist | Burn out | Spirituele crisis.
‘NIETS, mijn zoektocht naar innerlijke rust in tijden van alles.

'Een mooi en eerlijk boek met een groot inzicht' – Roos Schlikker, schrijver

'Een aanrader voor iedereen die met stress te maken heeft' - Eline van der Boog/elineschrijfthier.nl, HEBBAN-recensent

'Mooi, aangrijpend, kwetsbaar, intiem en moedig' - Saskia Smith, journalist

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *