Hoe word je rustig in je hoofd? Een hele uitdaging voor de moderne mensch. En zeker voor Catelijne Elzes, want ze is een klassieke tobber. Al zo’n tien jaar probeert ze haar rusteloosheid te bestrijden, met wisselend succes. Lees wat helpt (en wat niet). Dit keer:
schrijf het eruit.
Natuurlijk weet bijna iedereen dat schrijven kan helpen je gedachten te ordenen. Een dagboek-bijhouden, een eerlijke brief schrijven, zo’n therapeutisch A4tje invullen met ‘wat is er aan de hand’, ‘welke gevoelens maakt dat bij me los’, ‘klopt het wat ik denk’… Maar ik vind het allemaal nogal veel werk. Neem bijvoorbeeld dat dagboek-bijhouden. Dan probeer ik ’s avonds in bed nog even halfslachtig mijn dag samen te vatten, onhandig hangend in de kussens, eigenlijk al te moe. Meestal kom ik niet verder dan ‘het was best leuk en die ik maak me zorgen over dit of dat.’ Maar toen stuitte ik voor mijn werk op een Amerikaanse scenarioschrijfster die zwaar aan de drank was, totdat ze elke ochtend 750 woorden ging schrijven. Doordat ze zich leeg liet lopen op papier, hoefde zich ’s avonds niet meer vol te laten lopen. Alles schreef ze op. Dat ze de witte was nog in de machine moest doen, dat ze geen zin had om te werken, dat ze x een stomme eikel vond… Het hielp!
Wijntje tegen stress
Ik ben niet zwaar aan de drank. Toch schenk ik mijzelf om vijf uur ’s avonds vaak graag een wijn in om het gestress van de dag achter me te laten. Alles een beetje verzachten, een plukje watten in mijn hoofd stoppen. Ik voel na drie slokken mijn gejaagdheid al afnemen. Heerlijk, maar ook een beetje verontrustend. Ik wil geen wijn nodig hebben om me goed te voelen. Dus nam ik me voor in de voetsporen van de Amerikaanse te treden en elke ochtend 750 woorden te schrijven, nou ja, te typen. ’s Morgens vóór de email-check alles eruit te gooien wat me dwars zat.
Ik stokte elke keer, na zo’n 400 woorden. Moest ik er nog 350!
Gek genoeg stokte ik elke keer na zo’n 400 woorden. Dan moest ik er nog 350! Maar juist het dóórschrijven na zo’n dood moment bracht me ergens. Ergens waar ik anders niet was gekomen. Meestal begon ik de 750 woorden met klagen en mijn zorgen van me afschrijven, en eindigde ik in de plus. Ik ging me dankbaar voelen (nee, ik ben ook niet dol op dit woord maar het dekt de lading) voor mijn grappige gezin of mijn knuffelgrage kat. Soms ook niet hoor. Dan begon ik in mineur én eindigde ik in mineur. Maar altijd wel drie ons lichter. Want wat op papier staat, zit niet meer in je hoofd. Af en toe kwam er ook echt een oplossing voor een van mijn piekerdossiers uit. Dan vond ik tijdens het schrijven opeens richting.
Toch gedoe
Lang heb ik het helaas niet volgehouden. Een week of vier met hier en daar wat spijbeldagen. Het blijft voor mij toch gedoe. Ook al vind ik ’s morgens schrijven makkelijker dan ’s avonds en gaat het met een toetsenbord sneller dan met een pen. Misschien ben ik er ook wel mee gestopt omdat ik voor mijn werk al zoveel woorden op papier zet. Schrijf ik teveel, dan begin ik me een uitgeperste citroen te voelen. Toch hou ik de 750-woorden achter de hand in mijn gereedschapskist-met-tools-voor-mindere-dagen. Want het werkt wel. Net als een wijn op z’n tijd… 😉
Tips
1. Maak het fijn
Maak het schrijven aantrekkelijk. Een mooie pen, een fijn opschrijfboek (niet te klein), een lekkere koffie erbij. Met de hand schrijven maakt het wel rustgevender, maar houd je het dan niet vol, gun jezelf dan het gemak van de computer.
2. Ga door!
Voel je weerstand, chagrijn, verveling, schrijf het op. Juist goed om al die gevoelens toe te laten, niet weg te stoppen en hoppa, weer twintig woorden erbij!
3. Zorg voor regelmaat
Begin je aan deze uitdaging, probeer het dan in ieder geval vier keer per week te doen. Vaker wel dan niet dus. Zo kom je in de routine…
4. Vergeet perfectionisme
Let niet op spelfouten, grammatica, punten, komma’s en hoofdletters. Niemand hoeft het te lezen. Zelf snap je het toch wel.
5. Wissel af
Wil je afwisselen, maak dan eens een lijstje. Bijvoorbeeld met 50 dingen waar je trots op bent (klein en groot) of honderd dingen waar je van houdt.
Onderzoek
Het blijkt dat opschrijven wat er in je omgaat, een heleboel goeds teweeg kan brengen – en niet alleen als je het elke ochtend doet. Mensen die hun ervaringen en gevoelens uitschrijven, gaan minder vaak naar de huisarts. Heb je iets traumatisch meegemaakt en zet je dat op papier, dan ervaar je minder lichamelijke klachten en stress. Wie schrijft, benoemt vaak emoties en ordent zijn gedachten. Dat helpt om ‘de ervaringen van het leven’ te verwerken.
Bron: De waarde van schrijven van wetenschapsjournalist Mark Mieras.
Meer Catelijne vind je hier, foto Catelijne: Margriet Hoekstra.
LEES VERDER: 24/7 mindful? Het kan, met Sharda’s tips!
Volg ons nu ook op Facebook! Tot daar!
Catelijne vindt wijsheid: ‘Het glas is altijd halfvol én halfleeg’ 
Catelijne vindt wijsheid: ‘Retailtherapie: schaam je niet voor ‘t shoppen’ 