Cynthia Schultz is eigenaar van de succesvolle site Cynthia.nl. Een gesprek over kritiek en (voor)oordelen van anderen, het krijgen van een burn out en leven naar wat jíj het liefst wilt. Mét uitgebreid video interview.
Je hebt een succesvolle website: Cynthia.nl. Als je nu terugkijkt, denk je dan dat zoiets er altijd al in zat?
‘Ik was wel als kind altijd al bezig met schrijven en dingen bedenken. Toen ik een jaar of zestien was, kwam daar interesse voor alles wat met make-up te maken had bij. In die tijd ontdekte ik ook steeds meer internet. Voor mij was dat echt een soort creatieve speeltuin; ik bouwde voor de lol allerlei kleine websites – waar vervolgens geen hond kwam – bijvoorbeeld over mijn favoriete band. Mijn vader kwam op een gegeven moment met het idee om een website te maken over make-up; zo kon ik mijn twee hobby’s combineren.’
Dat vond jij natuurlijk meteen een geweldig idee?
‘Nee, als je zestien bent is alles wat je ouders zeggen stom. Maar ik besloot uiteindelijk inderdaad toch zo’n site te bouwen, want het was inderdaad een combinatie van twee dingen die ik graag deed. Toen ik een naam op moest geven voor mijn blog, wist ik zo snel niets te bedenken. Ik had veel lipgloss, dus werd het Miss Lipgloss. Daar ging dus niet eens echt idee aan vooraf.’
En toen ging je journalistiek studeren…
‘Tijdens de eerste jaren van die studie nam de site zó’n vlucht, dat het steeds moeilijker werd om mijn site te combineren met mijn studie. Ik werd benaderd door een bureau dat mij wilde helpen aan advertenties en dergelijke, maar ik leefde nog steeds in de veronderstelling dat ik niet echt mijn beroep van kon maken van mijn website. Na twee jaar ging het gewoon niet meer. Ik besloot tijdelijk te stoppen met mijn studie. Ik wilde het later weer oppakken, maar dat is er nooit meer van gekomen, ik kon al snel leven van Miss Lipgloss. Ik vond het best spannend daar echt voor te gaan; wat nu als het zou mislukken?’
Waarom durfde je het risico toch te nemen?
‘Het scheelde dat mijn omgeving me enorm steunde; mijn ouders zeiden dat de deur altijd open stond, mocht het misgaan – ik was namelijk ook net op mezelf gaan wonen. Ik voelde gewoon: ik móet weten hoe dit afloopt.’
En het werd een doorslaand succes. Waarom werd Miss Lipgloss uiteindelijk Cynthia.nl?
‘Ik was toe aan een nieuwe fase; ik wilde niet alleen over cosmetica schrijven, maar over álles wat me bezighoudt. Miss Lipgloss werkte door de naam daarin toch wat beperkend; Cynthia.nl dekt de lading: álles wat me interesseert kan erop.’
In 2014 kreeg je een burn out: hoe kwam dat?
‘Dat was nog in de tijd van Miss Lipgloss. Ik had jarenlang gezaaid, nu moest ik oogsten, vond ik. Ik wilde zó graag, dat ik grenzeloos werd. Met als gevolg dat ik lange tijd tegen álles ‘ja’ zei. Ik blogde niet alleen, ik kwam ook regelmatig bij allerlei persevents, televisieprogramma’s zoals Koffietijd en een vast programma op TLC, ik gaf lezingen, schreef mijn eerste boek… Dat laatste gaf me uiteindelijk het laatste zetje richting burn out.’
Hoe kwam dat?
‘Ik ben een perfectionist en wilde alles onder controle houden. Ik deed al lange tijd niets anders dan werken, en na het schrijven van het boek trok ik ook alle organisatie van de lancering naar me toe. Tot aan het reserveren van de locatie van de lanceren en het vullen van de goodiebag aan toe. Ik ging daar echt ver in. Ik heb daar wel van geleerd, soms moet je dingen gewoon loslaten, dat kon ik toen nog niet. Ik wilde dat alles goed gebeurde, ik wilde controle houden, ik wilde alles kunnen en ik vond het moeilijk om dingen aan anderen over te laten.’
Wanneer wist je: het is mis?
‘Ik had onwijs veel spanning opgebouwd naar de boeklancering toe. Ik stond al lange tijd stijf van de adrenaline. Toen de lancering was geweest kwam al die spanning vrij. Ik was op, helemaal kapotmoe. De dag erna had ik volledig vrij gepland. Ik had met mijn hele lijf en geest naar die vrije dag toe geleefd. Toen mijn uitgever de dag na de lancering belde dat er een interview voor Radio 1 gepland stond, kon ik dat niet meer aan. ‘Ik wil dat liever niet, ik moet er even over nadenken’, zei ik, en ik moest meteen huilen. Ik had opeens, ik denk onbewust, het gevoel dat de eindstreep nooit zou komen, dat ik nooit meer zou kunnen uitrusten. Het elastiek was geknapt. Ik had een tijd lang bijna nergens meer energie voor. Iets simpels als ‘wat wil je drinken’ bracht me al in paniek. Gelukkig reageerde iedereen met wie ik werkte heel lief en bezorgd, ik was verbaasd over hoeveel mensen het ook hebben meegemaakt. Ik heb toen een eerlijke blog geschreven dat het niet goed met me ging.’
Sommige reacties waren niet mals…
‘Klopt. Veel reacties waren lief, maar er waren ook echt rotreacties tussen. Mensen die zich afvroegen hoe je van een beautyblog in hémelsnaam een burn out kon krijgen. Ik was te kapot om er echt iets van te vinden. Ik kon me alleen nog richten op herstellen. Ik heb toen besloten een tijdje wat minder vaak te bloggen en dat hielp al enorm. Al moest ik uiteindelijk nog wel aan de slag met mijn issues. Want zoals dat altijd werkt: als je niets doet aan de oorzaak, blijft het probleem zich aan je opdringen. Elk jaar kwam ik op een punt dat ik mezelf helemaal had uitgeput. Ik wist dat ik daar iets mee moest. Ik ben uiteindelijk in therapie gegaan.’
KIJK HIERONDER HET VIDEO INTERVIEW MET CYNTHIA! HOE REAGEERT ZIJ OP WOORDEN ALS ‘SOCIAL MEDIA’, ‘BURN OUT LESSEN’ EN ‘PERFECTIE?’ (tekst gaat door onder de video)!
Wat leerde je in je therapie?
‘Ik bleek toch wel last te hebben van imposter syndrome, het ‘oplichterssyndroom. Ik dacht regelmatig: ‘Wie ben ik nu helemaal, dat ik dit doe?’ En kritiek, dat deed me vaak meer dan ik deed voorkomen. Ik kan heel goed omgaan met feedback, ook negatieve, maar soms kreeg ik gewoon zo’n bak bagger over me heen en werd het zo enorm op de man gespeeld, dat het me echt kwetste. Dat wil je dan niet, maar het is zo. Ik ben geen robot. In therapie leerde ik dat ik stiekem het liefst door iedereen aardig gevonden wilde worden. De therapie heeft me bijvoorbeeld geleerd dat je nooit iederéén tevreden kan stellen. Dat kan ik tegenwoordig beter accepteren.’
Heb je dingen veranderd in je leven?
‘Ik neem tegenwoordig bewust meer tijd voor mezelf. Ik accepteer van mezelf dat ik moet opladen en soms gewoon graag even alleen wil zijn. En ik zeg niet meer zomaar overal ‘ja’ tegen. Vroeger voelde ik me schuldig als ik ‘nee’ zei, dat heb ik nu niet meer. Ik moet ook aan mezelf denken. En wat ik ook niet meer veel doe, is mailen. Vroeger was ik soms hele dagen kwijt aan mail beantwoorden, nu pak ik daar vaste momenten voor en antwoord ik als het mij uitkomt, dat geeft veel rust. Ik neem ook niet altijd mijn telefoon meteen op. Het fijnste is bellen op een rustig moment, dan heb ik ook veel meer aandacht voor het gesprek.’
Ben je nu zen?
‘Dat ben je denk ik nooit helemaal, maar ik weet veel beter hoe ik in balans blijf. Ik zorg dat ik regelmatig dingen doe die me rust geven, zoals buiten wandelen met Kees, mijn hond. Ik ben gek op wandelen. Het maakt mijn hoofd leeg.’
Zijn er andere dingen waar je heel gelukkig van wordt?
‘Ik kan heel gelukkig worden als ik zie dat mensen iets met passie doen. Hier in de buurt bijvoorbeeld, zit een lijstenmaker, die echt geweldig gepassioneerd met zijn lijsten bezig is. Als iemand houdt van wat ie doet, dan merk je dat in alles. Hoe iemand praat, hoe hij of zij kijkt. Dat is zó mooi. Zelf vind ik het erg fijn me te blijven ontwikkelen, dus volg ik nu een wijncursus. Goede wijn en goed eten, dat kan me echt ontroeren. Ik sluit niet uit dat ik daar in de toekomst ook iets mee ga doen.’ (Foto Cynthia: Ferdy Damman)
Cynthia schreef een boek over de manier waarop zij structuur in haar leven houdt en anderen dat ook kunnen doen: ‘Werkboek voor een structuurjunkie in spé’, hieronder koop je hem!
LEES OOK: IONICA SMEETS: ‘IK HUIL MINDER DAN GEMIDDELD – DAT HEB IK EENS UITGEREKEND’
De meest inspirerende interviews van 2018 