We blijven dingen uitstellen: ‘Nu is niet het perfecte moment’, ‘Het komt nog wel’, ‘Dat doe ik later, absoluut!’. Waar wacht je op? Want juist dat uitstellen heeft gevolgen.
‘Dit zal je wel bijzonder vinden’, mailde mijn vader. Hij stuurde me het levensverhaal van zijn oom, opgetekend door de dochter van die oom. Ik las het en mijn vader had gelijk. Ik vond het bijzonder. En meer dan dat; ik vond het fascinerend. Niet in de laatste plaats omdat ook mijn eigen opa voorkomt in het verhaal, dat was immers de broer van de hoofdpersoon in het verhaal. En zo kwam ik erachter dat mijn opa gevangen heeft gezeten in de oorlog, en dat het hele gezin in de oorlog hun boerderij werd uitgezet omdat de Duitsers die in beslag namen. Mijn opa kan ik niet meer vragen hoe het is geweest, hij is acht jaar geleden overleden. Ik zal nooit van hem horen hoe het was toen hij mijn oma ontmoette, hoe het was om op te groeien in de jaren twintig, hoe het was om voor het eerst in een auto te zitten. Ik kan het hem niet meer vragen. En dat vind ik ongelooflijk jammer.
Het idee werd niet meer dan een vaag omlijnde gedachte
Plotseling kwam het besef; hem kan ik het niet meer vragen, maar mijn oma van moeders kant leeft nog wel. Ze draagt 91 jaren van verhalen met zich mee. Verhalen die ik horen wil. Verhalen waarvan ik zeer zeldzame flarden ken. Als ik daar iets mee wil, dan is nú het moment. Nu is het zo dat een vriendin van mij fotobiografieën maakt. Ze doet dat vooral op verzoek van familie van mensen die al redelijk op leeftijd zijn, en die de verhalen van die mensen niet willen verliezen. Toen ze me hierover vertelde, een paar jaar geleden, was ik razend enthousiast. Dat zou fantastisch zijn! Als ze ook het verhaal van mijn oma zou kunnen optekenen… En daar liet ik het bij. Het idee werd niet meer dan dat; een vaag omlijnde gedachte. Het zou fantastisch zijn. En ik deed er verder niets mee, omdat ik weer in beslag genomen werd door de dingen die het alledaagse leven met zich meebrengt.
Ik heb niet eindeloos de tijd
En nu zag ik plotseling: ik heb niet eindeloos de tijd. Oma is al 91. De dag dat ze er niet meer is komt steeds dichterbij. En ik zou vreselijk veel spijt hebben als ik hier geen werk van zou maken. Ik kan goed luisteren, ik kan vragen stellen. Ik kan schrijven. Dus waarom zou ik dan niet zelf… Ik heb mijn oma gebeld. Ze aarzelde wat, vond haar leven niet bijzonder, niet het optekenen waard, maar zei toch ja. Eigenlijk vond ze het toch wel leuk. Dus in oktober ga ik naar oma. Ik ga met haar praten, ik ga luisteren naar haar verhalen. Ik ga doen wat ik al lang van plan was, ik ga zorgen dat haar ervaringen niet verloren gaan. Ik ga haar, op haar 91e, nog beter leren kennen.
Waar wacht je op? Tot je je realiseert dat het te laat is?
Zo gaat het met veel dingen. Je bedenkt dat je iets wilt, en parkeert het. Voor later. Maar waar wacht je eigenlijk op? Wacht je tot je je realiseert dat het te laat is? Als je iets bedenkt, waarom zou je dan wachten? Ja, natuurlijk, het kan zijn dat je het druk hebt. Het kan zijn dat het even niet uitkomt nu. Maar sommige dingen laten zich niet uitstellen. Sommige dingen willen gewoon gedaan worden. Omdat nu het beste moment is om ze te doen. Vind ik het spannend om die gesprekken met mijn oma aan te gaan? Ja, best wel. Want ik weet niet of ze het allemaal nog wel weet. Ik weet niet hoe emotioneel het voor haar is om al die herinneringen op te halen. Ik weet niet of ik de juiste vragen weet te stellen. Maar één ding weet ik wel: misschien is er geen later. Nu is het moment.
En dus ga ik het doen. Ik plan een weekend met mijn oma in oktober. Voordat ik verder ga met mijn leven van alledag. Een leven waarvan ik misschien later zal zeggen dat het niet zo bijzonder is. Niet de moeite van het optekenen waard. Ik hoop dat mijn toehoorder daar tegen die tijd anders over denkt.
(Foto: Bruno Cervera/Unsplash)
LEES OOK: WACHTEN OP HET PERFECTE MOMENT HEEFT VAAK TOTAAL GEEN ZIN.
Krista Hogenboom is coach en Inner Beauty Expert. Ze heeft haar eigen praktijk: steppingup.nl.
Uitstellen? Dit is wat het echt met je doet. 
Stop de chaos, maak dingen af 