Vijf jaar geleden maakte ik kennis met de kwetsbaarheid van het leven. Na het binnenlaten van die kwetsbaarheid, volgde daaruit uiteindelijk dankbaarheid. Warm en vervullend. En dat bleek het begin van de rest van mijn leven – vol geluk en liefde.
‘Hoe kan het dat jij zo intens geniet?’ vraagt ze. Ik knik op haar vraag.
‘Het klinkt misschien gek, maar dat is vooral omdat ik heb van dichtbij heb ervaren hoe hard het leven kan zijn. Hoe soms de liefste mensen op jonge leeftijd overvallen worden door de dood. Als een monster dat om zich heen grijpt, dat iemand meetrekt, zonder rekening te houden met de gevolgen voor nabestaanden, die machteloos en verdrietig achterblijven.’
Mijn beste vriendin overleed aan kanker, dat gaf me een nieuwe kijk op het leven
Ik zie dat ze schrikt, ik besluit met haar verder mijn verhaal te delen. ‘Ik heb 5 jaar geleden bewust gekozen voor het leven. Mijn beste vriendin overleed toen aan de gevolgen van kanker’, leg ik uit. ‘En dat hele proces van haar ziek zijn tot aan het overlijden en uiteindelijk het verlies van mijn beste vriendin, bleek achteraf het begin van mij; het gaf me een nieuwe kijk op het leven.’
Ik ben toen pas gaan leven naar hoe ík het wilde
Hoe intens die periode ook voor mij was, ben ik toch enorm dankbaar. Niet voor wat me ontnomen is, maar voor wat ik eruit heb gehaald. Het ontdekken en omarmen van de waarde van het leven. De onvanzelfsprekendheid. Dankbaar zijn voor wat ik wel heb. Dankbaarheid is voor mij tegenwoordig de basis voor een leven vol geluksmomenten. ‘Ik begon toen pas met echt leven, eigenlijk. Een leven ingedeeld naar hoe ik het wilde en niet meer met wat er van mij verwacht werd.’
Ik vinkte elk moment af, ik zoog ze in me op als een spons
Op het moment dat ik praat over de tijd dat ik mijn vriendin verloor raakt het me nog. Ik was toen ze ziek was zo intens verdrietig door wat er op dat moment speelde en zou komen, dat ik elk moment dat ik met haar doorbracht in mij opzoog, als een spons. Het was het enige dat telde. Ik vinkte élk moment samen af met het idee: nu is nu, dit heb ik maar weer. Later besefte ik me dat doordat ik die momenten zo bewust heb ervaren, ik ze nu nog zo helder voor ogen heb staan. En dat bewust ervaren en bewust leven ben ik blijven doen. Dat is een les die ik nog elke dag toepas. De momenten die belangrijk voor mij zijn, zuig ik in me op als spons. Ook nu nog. Ik wentel me in de sfeer, de woorden, de emoties. Voldaan met een glimlach sluit ik ze af en berg ze met liefde op in mijn herinneringen.
Als je de waarde van het leven ontdekt, ga je bewuster keuzes maken
Het leven is kwetsbaar, dat is wat het waarde geeft. Als je de waarde van het leven ontdekt, omarmt en beleeft, dankbaar kan zijn voor wat je wel hebt, dan ga je bewuster keuzes maken. Keuzes die goed zijn voor jou. Die jou voeden. Het grootste inzicht voor mij was: zij is er niet meer, maar ik leef. Voor zover ik weet ben ik gezond en ligt de wereld voor me open. Ik wil en ga nu ECHT leven! De emotionele lading van mijn verhaal en het gevoel blijkt aanstekelijk te werken. Ze pinkt een traan weg en bedankt me.
‘Ik voel hem,’ zegt ze. ‘Ik wil ook leven. Echt leven!’
Ik zie dat ze het meent. Ze heeft een vastbesloten blik in haar ogen. Met ferme stappen loopt ze voor me uit, het bos uit. De zon breekt door de bladeren. En ik zuig het in me op als een spons.
Inge Mol is leefcoach bij Coach voor je leven, voor moeders die uit balans zijn en in standje overleven staan.
LEES OOK: HOE WORD JIJ OF BLIJF JIJ BIJ JE AUTHENTIEKE ZELF?