Het wordt gekenmerkt als een van de stressvollere evenementen des levens: verbouwen. En: de verbouwingen nemen in deze tijd enorm toe, blijkt uit de cijfers. Het toeval wil dat zowel onze badkamer als keuken ruim veertig jaar oud zijn en letterlijk uit elkaar vallen; dus ook wij gaan verbouwen. Er zit niks anders op. Ik neem jullie elke donderdag mee van begin tot eind en geef wekelijks een verbouwingstip. Deel 2: het verbouwen begint. P.S.: deze serie is waargebeurd, maar níet heel serieus van toon.

Slopen en bouwen. Dat begint nu. Eerst het slopen natuurlijk, want anders kan er niet gebouwd worden. Ik vind het wonderlijk om te zien wat er allemaal uit een badkamer komt. Ons bad, ruim 45 jaar oud, de wasbak en de tegels, alles ligt er binnen ongeveer een dag uit. En dan kan het klaarmaken voor de wederopbouw beginnen. Hetzelfde geldt straks voor de keuken.

Het is belangrijk het soms gewoon te kunnen doen met wat er is

Ergens maakt het me ook wel een beetje weemoedig, al dat gesloop. Niet omdat ik mijn oude badkamer ga missen, maar meer omdat het een beetje staat voor de tijd dat we hier kwamen wonen en het maar te doen hadden met wat er was. Het is belangrijk het soms gewoon te kunnen doen met wat er is. Dat hebben we heel lang volgehouden; zowel badkamer als keuken wáren al niet in goede staat toen we hier kwamen wonen. Zo zijn na een jaar of zes de badkamermuurtegels losgekomen. Gelukkig niet op een gevaarlijke manier. Het badkamerplafond zou je beter een bladkamerplafond kunnen noemen, zo regelmatig was het aan het afbladderen en waren wij het aan het oplappen. En ook de keukenkastjes hadden, toen we er kwamen wonen, al hun beste tijd gehad. Er hing er altijd wel een uit het lood, of er moest er weer een worden vastgezet.

Onze keuken bestond uit drie keukens

Eén van de Bruynzeelkeukenkastjes had een gat. Daar zit nog een heel verhaal achter. Vroeger was ons huis een begeleid wonen project voor mensen met een verstandelijke beperking. In het betreffende kastje zaten medicijnen, met een slot, zodat alleen de woonbegeleiders erbij konden. Toen we het huis kochten, konden we het kastje niet in. Toen boorde de verkopende partij het slot er gewoon maar uit en zaten we met een opvallend rond gat in het deurtje, maar omdat onze keuken zo oud was, was er geen mogelijkheid het deurtje elegant te vervangen door een alternatief deurtje (de kastjes waren niet meer verkrijgbaar), ook omdat het zich middenin de keuken bevond. Wel hebben we er links en rechts en tegenover kastjes bijgebouwd, die weliswaar ook wit waren, maar verder totaal anders dan de bestaande keuken; onze keuken bestond zodoende eigenlijk uit drie verschillende keukens én een eigenzinnig keukenkastje met een gat.

We hebben het lang volgehouden, het op te lossen met een minimum aan middelen

Enfin. Die hele geschiedenis speelt zich nu voor mijn geestesoog af, en ook dat mijn schoonvader en mijn lief de badkamermuur moesten vervangen met tegels in een beigegrijsachtige kleur, toen de tegels waren losgekomen, we hadden – wederom door de ouderdom, ditmaal van de tegels – geen enkele garantie dat een wittint hetzelfde zou zijn. Daarom maar een contrasterende kleur. We hebben lang dingen opgelost met een minimum aan middelen. Daar ben ik best trots op.

Dag gekke oude keuken, dag maffe bejaarde badkamer

Maar nu wordt het dus een echt grotemensenhuis. Met een echte badkamer, die we zelf hebben uitgezocht en een echte keuken, met dingen als een inbouwkoelkast en niet vier verschillende soorten kastjes maar één soort. En toch stemt het me weemoedig, dit afscheid. Daarom neem ik van elke ruimte bewust afscheid voor het Grote Slopen begint. Dag gekke oude keuken, dag maffe bejaarde badkamer, jullie hebben goed je dienst gedaan. We zullen jullie niet vergeten, want lange tijd hoorden jullie bij ons leven, zo imperfect als het allemaal was, het had zijn charme.

Verbouwingstip 3: neem bewust afscheid

Het is natuurlijk geweldig, alles wat er gebeurt tijdens je verbouwing. Toch is het helemaal niet gek als het je ook een beetje verdrietig stemt, sterker: dat is volstrekt normaal. Er wordt toch een bepaalde periode van je leven afgesloten. Het kan helpen dit bewust te markeren. Zoals inderdaad afscheid nemen, of iets bewaren (zoals een tegeltje) dat je doet denken aan toen jullie net in het huis kwamen wonen.

Stress, of een burn out? Doe de Online Masterclass ‘Effectief omgaan met stress’ van STRESSED OUT, gebaseerd op de meest recente inzichten uit de psychologie, fysiologie en neurologie.  In 7 weken leer je stress te herkennen, voorkomen én op te lossen. Met oefeningen die wetenschappelijk bewezen zijn, écht helpen en een handig digitaal werkboek.

Veel werkgevers vergoeden deze Online Masterclass, omdat hij valt onder persoonlijke ontwikkeling en stressreductie, vraag bij je werkgever naar de mogelijkheden! Meer informatie over deze Online Masterclass vind je HIER.

Maaike Helmer is oprichter van multimedia uitgeverij STRESSED OUT en auteur van ‘NIETS, mijn zoektocht naar innerlijke rust in tijden van alles’ (o.a. bekend uit Vrouw/Telegraaf, Grazia, Koffietijd en De Volkskrant).