Regelmatig doe je dingen omdat je zo bent gevormd. Door je omgeving bijvoorbeeld. Maar wat is nu je eigen behoefte? Sta je daar wel genoeg bij stil? Monique laat aan de hand van een praktijkvoorbeeld zien dat je soms bezig bent oude rekeningen te vereffenen…
Ik help Marcia vandaag alle kamers op de eerste verdieping een nieuwe bestemming te geven. De slaapkamer van Marcia en haar man wordt de slaapkamer van hun zoon, hun dochter schuift door naar haar broers kamer, haar oude kamer wordt nu werk- en logeerkamer. Vier kamers die een compleet andere bestemming krijgen. Veel meubels en alle spullen moeten meeverhuizen.
Er heerst een gevoel van ‘Ik heb de macht’ en ‘Niemand pakt me dit af’
Voor Marcia is dit een belangrijke stap. Ze probeert al jaren om haar huishouden op orde te krijgen. Kamer na kamer hebben we alle spullen uitgezocht. In het begin was het heel lastig voor haar om iets weg te doen, maar gaandeweg krijgt ze steeds meer inzicht in de reden waarom ze alles bewaart. Haar moeder gooide vroeger regelmatig spulletjes van haar weg zonder overleg met Marcia. Spulletjes die zij als kind koesterde waren zomaar ineens weg. Nu heerst er dus een gevoel van ‘Nu heb ik de macht’ en ‘Niemand pakt me dit af’.
Ze heeft nu de vrijheid om stil te staan bij haar eigen behoefte
Nu ze dit snapt, kan ze er geleidelijk aan anders mee omgaan. In plaats van alles krampachtig te willen houden, mag ze nu zelf kiezen. Echt kiezen. Niet automatisch denken ‘Dat mag niet weg’ maar stilstaan bij haar eigen behoeften. Waar het eerder ging om het idee de ‘macht’ te hebben, gaat het nu om echt daadwerkelijk te kiezen voor wat je wilt houden en wat jou niet langer dient. Een heel andere invalshoek, die veel meer vrijheid geeft. Om dingen te houden of juist los te laten. Bewust. Het gaat nu om wat zij wil. Ze is een volwassen vrouw die volwassen keuzes kan en mag maken. Die niet meer een verhaal van vroeger navertelt, maar haar verhaal zelf schrijft.
Er is nu veel meer ruimte voor wat ze zelf wil
Dit hele proces heeft Marcia wezenlijk veranderd. Ze kijkt nu heel anders naar haar spullen en is veel dichter bij zichzelf gekomen. Er is veel meer ruimte voor wat zij wil en ze durft dat nu ook uit te spreken. Vandaag is de grande finale, een symbolische afsluiting van dit proces. Want hoewel haar man het onzin vindt, zet Marcia haar wens om de kamers om te wisselen door. Ze komt op voor zichzelf en houdt voet bij stuk. Heel mooi om haar zo vastberaden te zien.
Ze heeft er nu zélf voor gekozen
Aan de slag, er is genoeg te doen. Natuurlijk komen we er vandaag niet aan toe om alle spullen na het ‘onderling verhuizen’ helemaal op- en in te ruimen, maar Marcia is zo blij met de veranderingen, dat ze in een week tijd alle spullen op de werkkamer en de kamers van haar kinderen op orde heeft. In hun nieuwe slaapkamer past het bed maar net. Het is een grote kamer, maar er staan nog veel spullen die uitgezocht moeten worden. Dat is even niet anders, je kunt niet alles in één keer doen. Maar na een paar weken zijn ook deze spullen uitgezocht en is de hele verdieping naar wens. En, nu alle kamers een nieuwe bestemming hebben, is het makkelijker om de kamers netjes te houden. Natuurlijk gaat het niet in één keer vlekkeloos, maar alles heeft een vaste plek gekregen, dus als het rond blijft slingeren, is het ook zo weer opgeborgen. En er is minder om op te ruimen, dat scheelt ook; Marcia heeft kunnen laten gaan wat niet meer nodig was. En daar heeft ze nu zélf voor gekozen.
(Foto: Edgar Gomez/Unsplash)
Monique Lutz is professional organizer en eigenaar van Meerruimte.nu, waarmee ze mensen helpt meer grip op hun leven te krijgen.
LEES DOOR: SLEEP JIJ IN JE LEVEN ONNODIG VEEL BALLAST MET JE MEE? LEES ER ALLES OVER!
