Zo werken je hersenen – en zo zitten ze je dwars

Hoe je denkt is hoe je je voelt. Dat betekent dat je jezelf óók een rotgevoel kunt bezorgen, door hóe je over de dingen denkt, zegt Niels. Gelukkig werkt het ook de andere kant op. Daarvoor is begrip van hoe je hersenen werken handig.

Hoe je ergens over denkt, is hoe je je erover voelt. Let maar eens op: Stel je voor dat je partner zonder aankondiging een uur later thuiskomt dan je verwachtte. Het ene moment kan deze gebeurtenis je van slag maken, het andere moment kun je denken: ‘Fijn, nog even tijd voor mezelf’. Het is dus niet de gebeurtenis, maar de betekenis die jij er zelf aan geeft en het gevoel dat je erbij hebt, dat bepaalt hoe je je voelt.
Romeins filosoof Epictetus zei het 2000 jaar geleden al: ‘Niet de dingen zelf maken de mensen van streek, maar hun denkbeelden erover.’ Nog steeds een waarheid als een koe. We verwerken de gebeurtenissen in en met onze hersenen en vervolgens krijgen we er een gevoel bij.

We zijn mensen, met mensenhersenen

Zo’n 2000 jaar na Epictetus weten we iets meer over hoe dat in onze hersenen werkt. Onze hersenen bestaan uit drie delen die soms niet zo handig samenwerken.

1. Het primitieve deel

Het primitieve deel (je reptielenbrein, met de amygdala) dat gericht is op heel basic zorgen voor veiligheid en continu scannen op gevaren. Dat staat zo scherp afgesteld, dat het ook geactiveerd wordt als iemand iets tegen je zegt dat voélt als een bedreiging.

2. Het limbische brein

Het limbische brein, maakt ons alert op onze groepspositie. Dit deel hebben we met alle zoogdieren.

3. De neocortex

Met dit deel hebben we een uitzonderingspositie op deze aarde: het deel van onze hersenen waardoor we kunnen analyseren, denken, en gedachten over onszelf kunnen hebben.

Signalen van mogelijk gevaar bereiken sneller onze amygdala dan onze neocortex. We schieten dan letterlijk in paniek, en onmiddellijk worden stresshormonen losgelaten in ons systeem. Pas daarna kunnen we rationeel bedenken dat een gebeurtenis misschien geen echte bedreiging is. Maar dan is het leed al geschied: de stresshormonen maken dat we minder helder denken en verkeerde conclusies trekken. Als dat een tijdje doorgaat, ontstaan er vaste hersenverbindingen. Hersenen zijn gebouwd rond vaste patronen. Ook in hoe we denken.

Neurons that fire together, wire together

Als je 6 minuten tijd hebt, kijk dan even naar dit filmpje van Joe Dispenza, die toelicht welke inzet nodig is om een oude gedachte te vervangen door een nieuwe. (en waarom dat niet zomaar gaat! – tekst gaat door onder de video)

Laten we gebruik van de kennis die we over onze hersenen hebben. We zijn ook flexibele wezens. Onze neocortex stelt ons is staat om te kijken naar onszelf en stap voor stap veranderingen aan te brengen die vervolgens duurzaam worden.

Stapje voor stapje

In eerste instantie schieten we dan misschien nog snel in de paniekstand (Dat kunnen we niet voorkomen, dat doet de amygdala, totdat er een duurzaam gevoel van vertrouwen en veiligheid is opgebouwd), maar we kunnen onszelf wel trainen door te zien wat we doen, en door de tijd tussen paniek en herstel te verkorten en zo steeds vaker niet meer in paniek te schieten. In het artikel ’Mindfuck: 10 x denkfouten die jou ongelukkig maken’ vertel ik je daar morgen meer over. Vooral ook over hoe je dit oplost.

Niels is coach en heeft zijn eigen praktijk: nielsvansanten.nl. Hij werkt ervaringsgericht, lichaamsgericht, experimenterend, onderzoekend, op basis van getoetste, effectieve modellen en theorie.

LEES OOK: HEE, HET IS ECHT OKEE ALS JE HET EVEN NIET MEER WEET…

Dagelijkse inkopenDagelijkse inkopen

Wil jij meer innerlijke rust? Het boek 'NIETS' is nu te koop!

Topmodel | Diabetes type 1 | Coma | Journalist | Burn out | Spirituele crisis.
‘NIETS, mijn zoektocht naar innerlijke rust in tijden van alles.

'Een mooi en eerlijk boek met een groot inzicht' – Roos Schlikker, schrijver

'Een aanrader voor iedereen die met stress te maken heeft' - Eline van der Boog/elineschrijfthier.nl, HEBBAN-recensent

'Mooi, aangrijpend, kwetsbaar, intiem en moedig' - Saskia Smith, journalist

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *