Wie ben jij in tijden van crisis?

Lees meer van Lisette Schuitemaker

Inzicht in jouw voorkeursmanier van reageren in geval van crisis – denken, voelen of doen – helpt ons ook te begrijpen waarom we doen wat we doen in de huidige situatie, die natuurlijk zeer ongebruikelijk is.

Ratio mensen zijn continu op de hoogte van de laatste feiten

Je merkt het misschien wel om je heen. Dat er meerdere types zijn in hoe we reageren op crisis. Sommige mensen gaan meteen in de ratiostand. Zij volgen het nieuws op de voet, lezen elk artikel, zijn elk moment op de dag op de hoogte van de laatste feiten en cijfers, kennen elke theorie die op dit moment besproken wordt. Het proberen vooral te ‘begrijpen’ wat deze vreemde en onverwachte ontwikkeling is wat hen dan kalmeert en ervoor zorgt dat ze – voor zover mogelijk met de telkens wisselende informatie – gelijkmoedig kunnen blijven en anderen kunnen helpen de laatste informatie te begrijpen. Dit is hun manier om de wereld vorm te geven.

Gevoelsmensen: verdrietig, verslagen maar óók oog voor de initiatieven

Anderen, die meer op hun gevoel leven, kunnen dit als een glasharde realiteit ervaren. Zij komen meteen bij hun gevoel en proberen te bevatten wat voor heftige en vreselijke gevolgen dit gaat hebben, op zowel intermenselijk niveau, bij bijvoorbeeld mensen die hun geliefden moeten laten gaan, als op economisch vlak – de ernstige gevolgen die dit kan hebben voor de mensen die het vóór deze crisis al zo moeilijk hadden. Deze mensen voelen zich verdrietig, verslagen, depressief, maar hebben óók juist veel oog voor (en zijn niet zelden aanstichter van) de initiatieven die ontstaan in deze zware tijd. Initiatieven die vaak grenzen en nationaliteit overstijgen, om mensen weer hoop te geven.

En dan heb je nog de mensen die in de actiestand schieten

En dan zijn er bijvoorbeeld nog mensen die met verwondering kijken naar de twee eerstgenoemden en die het liefst meteen in actie schieten. Die komen met een lijst met praktische ideeën, brengen het (psychisch) lijden in de buurt of landelijk in kaart en gaan bijvoorbeeld meteen een boodschappenlijst maken voor de ouderen uit de buurt en volgen of organiseren webinars om (anderen) te helpen door deze crisis te komen.

Kortom: er zijn drie primaire manieren van reageren op crisis. En de ene is niet ‘beter’ dan de ander. Denken, voelen, doen. Hoofd, hart en handen. Ze zijn allemaal nodig om door een crisis te komen. Het is goed te weten wat jóuw manier van coping is, in dit soort tijden. Ben jij een hoofd, hart of handen mens?

Het is ook belangrijk dat júist op dit moment we ons realiseren dat we hierin soms anders zijn. Dus is jouw buurvrouw een doener en jij juist een denker en kun je je niet in haar ‘actiestand’ vinden? Dat is niet erg, zie het als puzzel: alle – verschillende – stukjes zijn van waarde. Ze zijn allemaal nodig in deze tijd.

Benieuwd naar welk type jij bent en wat jij doet, voelt of denkt op dit moment! Reageer onder in de comments.

LEES OOK: DIT IS EEN OPEN BRIEF AAN IEDEREEN DIE GEEN 1,5 METER AFSTAND HOUDT…

Lisette Schuitemaker is auteur van ‘De 5 kindconclusies’ dat ook in het Engels, Duits en Italiaans verscheen. Op deze plek schrijft ze wekelijks over telkens terugkerende gedachten die we niet hoeven te geloven en de kwaliteiten die bij elk van de 5 kindconclusies horen. Meer over haar en haar andere boeken vind je op haar site, waar je ook de test kunt doen, welke kindconclusie bij jou hoort.