Er kwam een gedicht voorbij dat toch zo mooi is, dat ik denk dat we het het hele jaar moeten herhalen. Als mantra. Simpelweg omdat elk woord erin zo wáár is. Het gedicht zegt eigenlijk precies waar we met STRESSED OUT voor staan en wat we uitdragen. Het is ook oké om eens niet oké…
imperfect
Hoe ga je om met iemand die – nu of voor altijd – ‘anders’ is?
Naar aanleiding van mijn artikel over dat ik het zelf niet ‘dapper’ vind dat ik door mijn lichaam (met insulinepomp en sensor) toon, kreeg ik veel reacties. Eén daarvan bleef me extra bij. Zo kreeg ik vragen, opmerkingen, herkenning. Ik vind het wel interessant om het mechanisme bloot te leggen van hoe we soms omgaan…
2% is supervrouw? Nou, ik niet hoor…
Laatst schreef Catelijne Elzes in de slotaflevering van haar rubriek ‘Catelijne zoekt kalmte’ dat een therapeute waarmee zij sprak inschatte dat ‘2% van de vrouwen daadwerkelijk een supervrouw is, de rest doet maar alsof’. Ah, we doen dus allemaal maar alsof! Of, nou ja… in elk geval: het grootste deel van ons. Waarom zijn we…
