Stilteretraite: veel mensen willen het tenminste eenmaal in hun leven doen. Zoals Jolien Fiegel. Ze ging op stilteretraite, in de periode voor de tweede lockdown (volledig coronaproof). Maar… kan ze dat wel: tot rust komen in de stilte? Of wordt het juist veel drukker in haar hoofd tijdens zo’n stilteretraite? Ze schrijft er een serie over.
Diezelfde avond nog verbreek ik de eerste regel. Het gebruikmaken van mijn mobiele telefoon. Hoewel ik moeiteloos het wereldwijde web links laat liggen, knaagt het aan me dat ik de stemmetjes van mijn kinderen niet kan horen. Mijn man keek me al verbaasd aan toen ik thuis stellig verkondigde dat ik helemaal geen contact op zou nemen. ‘Nee, dit weekend verblijf ik echt in stilte,’ zei ik trots en met volle overtuiging dat het me zou lukken. Maar toen ik na het avondeten op dag 1 in stilte op mijn kamer verbleef om wat mental notes op te schrijven, was ik allang niet meer zo zeker van mezelf. Ik schreef zojuist mijn ervaring van eten in stilte op: Jeetje, wat kletteren die messen en vorken hard op de borden. Het schuiven van stoelen. Mensen die heen en weer lopen voor een glas drinken of een tweede ronde. Alles is zó aanwezig in die stilte.
De stilteretraite brengt me terug naar een donkere periode
Dat brengt me terug bij de donkere periode dat ik aan tafel eten nauwelijks verdragen kon. Middenin mijn burn out had ik namelijk een extreme gevoeligheid voor geluid ontwikkeld. Eentje waarbij ik tijdens het avondeten plots wegrende van het geklets of gegiechel van mijn gezin. Mijn man achter liet bij de kinderen omdat ik geen hap door mijn keel kreeg door de herrie die zij fabriceerden. Iedere klank voelde ik diep in mijn lijf. Mijn zenuwstelsel lag open en bloot, een filter ontbrak. Het enige wat ik dan kon doen, was bevend onder de dekens liggen. Maar ook daar werd ik niet met rust gelaten. Dan kwam de vrouw met de zweep: kan jij niet eens voor je kinderen zorgen? Dat is toch wel héél slecht van je? Wat ben je voor een moeder?
Stress verlagen? Ga vertragen!Ik bel, zonder schuldgevoel
Dus ik weet inmiddels hoe het is om niet voor mijn kinderen te kunnen zorgen. En nu jaren later, kies ik er bewust voor om even bij ze vandaan te zijn door deze stilteretraite. En mezelf strenge regels op te leggen. Maar het was enkel een advies. Dus wie zegt dat een stilteretraite per definitie betekent dat je niet even mag praten met de liefdes van je leven? Op dat moment besluit ik dat deze retraite niet zo ambitieus hoeft te zijn. Maar ik het op mijn eigen manier mag doen. Dat het eens klaar moet zijn met alles wat ik mezelf opleg en daar ook nog eens een oordeel over vel. Dus ik bel. Zonder schuldgevoel.
Ons leven vraagt nu een ander tempo
De volgende ochtend gaat de wekker om 6.30 uur. Zonder moeite sta ik na enkele minuten naast mijn bed. Ook mijn vriendin is al wakker. En ik laat nog een strenge regel vallen en fluister: ‘Je moest lachen in je slaap.’ Het is lang geleden dat we bij elkaar logeerden. Dat hebben we vaak zat gedaan in onze twintiger jaren. In Miami, in Brussel en Milaan. Tot diep in de nacht gingen we door. Rust hadden we niet nodig. En nu eind dertig, vraagt het leven toch echt een ander tempo. Hoewel onze verhalen in niets op elkaar lijken, heeft onze vriendschap vele transformatie doorgemaakt en vinden we elkaar hier op de heide in spiritualiteit.
Mijn oordeel over de ander zegt meer over mij
Een supergezonde smoothie wacht op ons in de keuken, waar iedereen zich opmaakt voor de eerste meditatie. Het is nog donker als we de woonkamer betreden en Meneer Lotushouding is al aanwezig, en hoe! Hij staat op zijn hoofd op zijn yoga matje. Wat een uitslover! denk ik meteen. Alsof iemand zó wakker wordt?! Pfff, als dit de lat is… Nee, heb nou niet direct een oordeel, spreek ik mezelf in gedachten toe. Het kan in theorie echt zo zijn dat deze beste man dit iedere ochtend doet. Dat je hier een negatief label opplakt zegt meer over jou dan over hem, Jolien. Dus laat ik de gedachte los en geef me volledig over aan het moment. Waarop ik aan de geluiden om ons heen hoor dat het bos ontwaakt. De meditatie voelt heerlijk. Veilig, te midden van het steeds luider wordende getjilp buiten. Meneer ik-sta-op-mijn-hoofd is ver weg.
Yoga is het respecteren van de grenzen van je lichaam
De yogales die volgt, voelt als het echte wakker worden. Zeker als Michiel onze begeleider vertelt dat de beste yogi’s altijd de helft overslaan, zijn mijn oren gespitst. Yoga wordt vaak geassocieerd met super lenige poses, een onuitputtelijk uithoudingsvermogen en wie het meest sierlijk op zijn mat balanceert. In de loop der jaren heb ik de echte betekenis van yoga leren kennen, namelijk: het respecteren van de grenzen van je lichaam. Het is dan toch fijn dat deze zen meester, met zijn jarenlange ervaring, zo verlicht, bijna zwevend zoals hij zich door de ruimte beweegt, mij hieraan herinnert. Want ook ik vergeet tussen al mijn oordelen soms dat het geen wedstrijd is.
Leegte betekent niet dat er niets is
Na het ontbijt krijgen we les in Taoïsme en Boeddhisme. Leren we dat leegte niet betekent dat er niets is en alles continu verandert. Dat de openheid van je geest je geluk bepaalt en al het lijden ontstaat vanuit een bepaalde onwetendheid. Om alle kennis te kunnen absorberen en verwerken, besluiten mijn vriendin en ik om te gaan wandelen. En ja, daarvoor hebben we weer moeten praten om onze route uit te stippelen. We wandelen, op zoek naar het Heksenpad – die we nooit zullen vinden. Maar we nemen wel de prachtige velden in ons op. Af en toe komen we iemand tegen, en wat doe je dan tijdens je stilteweekend? Zeg je dan toch ‘hallo’? Ja, ik zeg hallo.
Jolien Fiegel is coach voor moeders met stressklachten. Met Burnoutmommy.nl helpt ze moeders met burn out klachten. Expertise: angst. Op Instagram schrijft ze over haar eigen ervaring met burn out om zo het taboe te doorbreken. Ze ontwikkelde een programma dat zich specifiek richt op herstellen met een druk gezin. Momenteel werkt ze aan haar autobiografische boek over presteren, moederschap, verlies, angst en herstel.
Stress, of een burn out? Doe de Online Masterclass ‘Effectief omgaan met stress’, gebaseerd op de meest recente inzichten uit de psychologie, fysiologie en neurologie. In 7 weken leer je stress te herkennen, voorkomen én op te lossen. Met oefeningen die wetenschappelijk bewezen zijn, écht helpen en een handig digitaal werkboek.
Veel werkgevers vergoeden deze Online Masterclass, omdat hij valt onder persoonlijke ontwikkeling en stressreductie, vraag bij je werkgever naar de mogelijkheden! Meer informatie over deze Online Masterclass vind je HIER.
Ik gedij eigenlijk heel goed bij het stilstaan nu 
Zie jij de écht belangrijke dingen over het hoofd? 