We zijn gewend om altijd op zoek te gaan naar het zilveren randje van een situatie. Maar wat nou als een situatie die gewoon niet in zich draagt? Laten we afrekenen met altijd positief te moeten zijn – wat iets anders is dan de hoop verliezen. 

Het was een nogal bizarre afsluiting van onze elfde trouwdag, een complete lockdown. Zag ik het aankomen? Eerlijk gezegd verbaasde het mijzelf niet enorm. De winkelstraten liepen al een tijdje vol, ergens leek het soms wel alsof mensen het virus wilden wegshoppen.

Maar het is ook begrijpelijk dat het zo is gelopen. Want het ís gewoon ook klote, by lack of a stronger word. Voor iedereen wordt het moeilijker en moeilijker om door te zetten, ondernemers vallen om, mensen met psychische problematiek komen nóg dieper in de problemen en iedereen is coronamoe. Ik zou zelfs durven stellen: coronadepressief. Omdat we al zo lang doorzetten, en omdat er zo veel onduidelijk is. Ook over de verstrekking van het vaccin bijvoorbeeld en hoe dat is geregeld.

Mensen die zorg nodig hebben zien diezelfde zorg op de lange baan worden geschoven, mensen die hun dierbaren aan covid zijn verloren of zelf kampen met lange termijn gevolgen (long covid) worden nog elke dag herinnerd aan het virus zelf, en kwetsbaren sluiten zich weer volledig op, nu de cijfers oplopen.

Het ís ook donker allemaal.

Hoewel we dan graag ons focussen op het zilveren randje, is het ook goed om gewoon eens te denken: ja, het ís ook kut allemaal.

En hier ga ik even een bocht nemen. Want nu komt meestal de ‘maar’, de silver lining van wat we meemaken. Die afslag neem ik niet.

We zijn opgegroeid in relatief ongenadige welvaart. Echt afzien, zoals in de oorlog, kent onze generatie niet. We weten overal altijd wel een zilveren randje te ontdekken, want onze generaties zijn gewend aan de maakbaarheid van het leven, dat met de boomer generatie is opgegroeid: geluk maak je zelf. En ook als het allemaal slecht gaat, dien je er iets moois in te ontdekken. Die law of attraction achtige manier van kijken naar het leven, heeft een mooie, maar een minstens zo donkere kant. Vooral als het leven eens níet maakbaar blijkt.

Zoals bij een pandemie.

Want het is natuurlijk niet helemaal waar. Sommige dingen overkomen je gewoon. Die zijn niet te plaatsen, niet positief op te vatten en hebben voor jou geen zilveren randje.

En dit is een periode waarin we eigenlijk niks te zeggen hebben over wat het leven ons heeft gegeven: een virus dat het leven ontwricht en nationale en internationale systemen die zich er maar moeilijk toe kunnen verhouden. Met alle gevolgen van beiden.

Laten we dan vooral erkennen dat dit geen zilveren randje heeft, juist voor onze eigen innerlijke rust, laten we ons ontdoen van het juk dat we ‘lekker positief moeten blijven’. Dat is iets anders dan de hoop verliezen, het gaat erom te erkennen en te doorvoelen. Ik was gisteren op een dag al stil, omdat ik dit alles een plek moet geven. En ik denk dat we ons dat soms ook mogen gunnen: dat we niet meteen op zoek gaan naar de silver lining. Want juist dat kan hartstikke toxisch zijn.

Het komt goed, maar je mag het klote vinden allemaal.

Dat jezelf toestaan, is alvast een hele opluchting.

Ik omhels jullie met duizend armen,

Maaike

Maaike Helmer is oprichter van multimedia uitgeverij STRESSED OUT en auteur van het succesvolle boek ‘NIETS, mijn zoektocht naar innerlijke rust in tijden van alles’ (o.a. bekend uit Vrouw/Telegraaf, Grazia, Koffietijd en De Volkskrant).

Stress, of een burn out? Doe de Online Masterclass ‘Effectief omgaan met stress’ van STRESSED OUT, gebaseerd op de meest recente inzichten uit de psychologie, fysiologie en neurologie.  In 7 weken leer je stress te herkennen, voorkomen én op te lossen. Met oefeningen die wetenschappelijk bewezen zijn, écht helpen en een handig digitaal werkboek.

Veel werkgevers vergoeden deze Online Masterclass, omdat hij valt onder persoonlijke ontwikkeling en stressreductie, vraag bij je werkgever naar de mogelijkheden! Meer informatie over deze Online Masterclass vind je HIER.