Op mijn eigen vierkante meter – die overigens nogal aan formaat heeft ingeboet momenteel – zwaai ik de scepter. Wat inhoud dat ik er alles aan doe om een goed mens te zijn en een goed leven te leiden. En leven met zo min mogelijk voetafdruk (want ja het klimaat) en zo zinvol mogelijk voor mezelf en de wereld.
Maar dat ‘zinvol leven’ lukt de laatste twee weken niet zo goed. Mijn man betrapte mij op het weggooien van een plastic bakje in de gewone vuilnis, waar nog wat vegetarische smeersmurrie in zat. ‘Was het echt te veel moeite om hem even leeg te scheppen?’, vroeg hij streng. ‘Eh…. Ja eigenlijk wel…’, mompelde ik terwijl ik wegdook in mijn laptop.
Ik zat geen geweldig plan of blog uit te werken op mijn laptop
Op die laptop zat ik ook geen geweldig plan of blog uit te werken (want immers tijd genoeg) maar doelloos te scrollen op Facebook (katten- en etenfilmpjes), Instagram (pottenbakken en kleding die ik het komende twee jaar niet ga kopen) en Marktplaats (kan ik nu écht die leuke designjurkjes niet aan de straatstenen kwijt? En waar vind ik een spotgoedkope opblaas SUP want ik word GEK binnen).
De wereld staat momenteel stil, voor mij en mijn huisgenoten
Nu ben ik ook nog een beetje ziek (herstellende van wie weet wat het was voor griep/virus), dus dat helpt ook niet echt bij het GROTE nuttig meedoen aan de wereld. Die staat momenteel stil. Althans voor mij en mij huisgenoten. Ondernemers ja. Allebei. En een zoon die beduusd slaagt voor de havo, met een sisser. Dus geef ik mezelf een beetje ruimte, laat ik de teugels wat vieren en modder ik aan. Het ultieme opslomen zeg maar.
Ik droom, maar doe even niks. En dat is oké
Ik droom over het beheersen van de kunst van het zelf zuurdesembrood bakken. Van een naadloos perfecte SEO strategie op mijn website. Van briljante, technisch perfecte, online trainingen. Van inspirerende, hart-onder-de-riem-stekende blogs voor die mensen in het onderwijs en de zorg en de zakelijke dienstverlening met wie ik zo ontzettend graag werk. En die allemaal met hun geheel eigen lastige dingen moeten dealen in tijden van corona.
Ik droom over een moestuin met perfecte vierkante vakjes en weelderige gewassen.
En dat ik zo leuk thuis met klei ga handvormen.
En de grote schoonmaak: een totale ‘deep clean’ van huis en balkon.
Het halen van hoge cijfers op mijn PSBK studie, waarbij nu alle lessen online zijn.
En mondkapjes naaien of iets anders nuttigs om de overbelaste zorg te ondersteunen.
Maar voorlopig doe ik even niks. Ik modder aan. En dat is oké. Ik gun jou ook dat het even niet lukt, dat je het even niet weet en dat je in de war bent. Dat is normaal. Neem je tijd. Pak je rust.
Misschien ontspruit dan ineens vanzelf – samen met de lentebloesems – een goed idee waar je echt zin in hebt. En de energie om het aan te pakken.
Jildou Oostenbrug heeft haar eigen coachingbureau en is actief als trainer/adviseur in organisaties.
Ontspannen en rust: wat lazen we dit jaar? 
De meest spraakmakende artikelen van 2018 