Ken je dat, dat een bepaald inzicht je volledig van je sokken blaast? Ik, Merel, had het laatst: ik zat op de fiets, luisterboek in m’n oor, minding my own business. Ineens hoorde ik (iets wat leek op) het volgende…
‘What do you really want to do?’
‘I want to learn how to make beautiful photographs, take a photography course. I know, not the type of dream that will set the world on fire…
‘Make no mistake, small dreams are just as important BLABLABLABLABLA.’
It hit me like a ton of bricks. Kleine dromen hebben ook liefde nodig. Je dromen hoeven de wereld niet in vuur en vlam te zetten om van waarde te zijn, of iets te betekenen. Als het voor jou belangrijk is – soit.
De wereld moet er beter van worden – hallo pressure. Het is verleidelijk om in deze tijd van social media, goeroes en wereldverbeteraars in de valkuil te stappen: dat het alleen belangrijk is als het groots is. Als je erover kunt opscheppen, wellicht. De wereld moet er beter van worden, anders kun je het beter niet doen.
De druk van een missie was immens en ik klapte volledig dicht
Ik kan me nog goed herinneren dat ik bij een seminar zat waarbij je een missie moest bedenken. Die missie moest dan op het kruispunt van ‘waar de wereld behoefte aan heeft, waar mijn talent zit en waar mensen voor willen betalen’ zitten. De druk was immens en ik klapte volledig dicht. Zal wel aan mij liggen, maar het was net alsof ik het gewicht van de hele wereld opeens op m’n schouders voelde, waardoor ik niet meer kon zien waar ik blij van werd.
Dromen doe je (in eerste instantie) voor jezelf
Volgens mij is het hele idee van dromen dat je er zelf blij van wordt. Natuurlijk is het mooi meegenomen als de wereld er ook wat aan heeft, maar ik ben van het type dat gelooft dat de wereld automatisch een mooiere plek wordt als meer mensen gaan doen waar ze echt blij van worden. Of dat nu een fotografiecursus, een opvangtehuis voor gehandicapte ezels of een miljoenenbedrijf in de tech is…
De druk ging er pas vanaf toen ik besloot schijt te hebben aan wat de wereld heeft aan wat ik doe
Sterker nog: de druk ging er bij mij pas vanaf toen ik besloot schijt te hebben aan wat de wereld ‘heeft’ aan wat ik doe. Ik doe de dingen die ik doe vooral omdat ik ze leuk vind. Maak ik het mezelf daarmee te makkelijk? Wellicht. Maakt dat me een minder goed mens? I don’t think so. En als je dat wel vindt, jammer dan.
Kleine dromen hebben ook liefde nodig
Dus of je nu droomt van een fotografiecursus, dat ene huis op de hoek of zoiets waar de wereld wél van in vuur en vlam gaat (ik kon oprecht niet eens een voorbeeld bedenken, dat zegt toch ook al wat?), do it for you. Doe het omdat jíj ervan in vuur en vlam gaat. Daarmee draag je uiteindelijk net zo goed je steentje bij – vind ik – dan als het groots en meeslepend is. En laten we dan meteen met elkaar afspreken dat we niet meer doen alsof die kleine dromen er niet toe doen. Laten we kleine dromen net zoveel liefde en aanmoediging geven als grote. Laten we inzien hoe spannend het elke-keer-weer is om die eerste stap te zetten, of je nu voor het eerst in weken naar buiten gaat of voor de duizendste keer een vliegtuig in. It doesn’t matter: als jij ervan in vuur en vlam gaat vind ik je een regelrechte held(in).
Merel Lamboo leeft veel, leert veel en deelt veel. Meer over (en van) Merel vind je op haar eigen website, www.merellamboo.com. Luister ook naar haar podcast Dwarsliggers.
LEES OOK: WAT SUCCES IS? DAT BEPAAL JE GELUKKIG ZELF…