In Nederland zijn er veel mensen met burn out klachten. En toch merk ik (Maaike) dat het nog steeds een soort taboe is. Fuck dat taboe.
Maar liefst 1 op de 7 Nederlanders (!) heeft burn out klachten. Dat vind ik schokkend. Toch durven veel mensen er nog niet voor uit te komen dat ze burn out klachten hebben (gehad). Waarmee we het hele taboe gebeuren natuurlijk in stand houden. Waarom zijn we er zo weinig open over? Mijn mening: we leven in een detached samenleving. Succes definiëren we in status. Met onze mobiel, die ons 24/7 beschikbaar laat zijn in een 24/7 economie, delen we voornamelijk hoe ontzettend succesvol we zijn. ‘Succes is een keuze’ (miljoenen en miljoenen hits op Google bij die zin!). Kortom: als je faalt, is het je dikke vette eigen schuld en ben je een paria.
Bij een burn out ben je gestruikeld, je bent langs de kant van het veld gaan zitten
Een burn out is, zo bekeken, natuurlijk het toppunt van falen. Je hebt de wedstrijd niet kunnen bijhouden. Je ben gestruikeld, bent langs de kant van het veld gaan zitten en hebt huilend gezegd: ‘Ik kan dit allemaal even niet meer.’ Persoonlijk vind ik het interessant dat we de schuld hierin leggen bij het individu (dat is zwak), terwijl je, gezien de hoge cijfers, dus geneigd zou zijn te denken dat het een collectief probleem is. Je zou zeggen, dat als zó veel mensen dit ervaren, er dus iets mis is met de samenleving. Dat het een teken aan de wand is wat betreft de prestatiemaatschappij (en misschien ook: de ‘presentatiemaatschappij’, gezien het feit dat dus social media nogal een vertekend beeld kunnen geven, dit terzijde).
Een foolproof tip om van je telefoonverslaving af te komen? Hierzo!
Come back stronger
Dat is ook één van de redenen dat STRESSED OUT er is, om dit onderwerp bespreekbaar te maken. Want als we er niet over praten, verandert er niets.
Je hebt jezelf ver voorbij je grenzen geduwd, dat vergt doorzettingsvermogen
Ik denk dat we een andere visie op burn out moeten krijgen, zo langzamerhand. Dat je een burn out hebt gehad, betekent namelijk niet dat je gefaald hebt. Ik zou haast zeggen integendeel. Je hebt jezelf ver voorbij je grenzen geduwd, voor langere tijd. Dat vergt doorzettingsvermogen.
De leeuw in de bek kijken
Van de mensen die ik persoonlijk heb gesproken die een burn out hebben gehad, kan ik zonder uitzondering zeggen dat zij diep in zichzelf zijn gaan graven en de leeuw in de bek hebben gekeken. Daar is moed voor nodig. Het zijn mensen van allerlei gelederen, van mensen in de communicatiebranche, tot mensen die in een winkel werken, tot CEO’s van (inter)nationaal bekende bedrijven. Ze zijn fokking sterk en zijn noodgedwongen tot hun kern gekomen, wat betekent dat ze nóg meer werken vanuit hun diepste kracht.
Wij mensen zijn niet onfeilbaar. Wij zijn niet perfect. Wij kunnen kapot
Ik pleit voor openheid. Rot op met die beeldvorming. Wij mensen zíjn niet onfeilbaar. Wij zijn niet perfect. Wij kunnen kapot. Als we er niet open over zijn, over stress en burn out, dan houden we de status quo in stand. Sterker nog, we bevestigen dat dit oké is: ‘Er is niks mis met hoe het gaat met stress, er is iets mis met jóu, persoonlijk.’ Dan wordt die eerder genoemde 14% uiteindelijk 20%. Laten we er over praten. Haal die sluier van geheimzinnigheid eraf, dat is het begin van de oplossing. En dat moet ergens beginnen. Dit moet anders. Dus: hallo, ik ben Maaike, ik heb een burn out gehad. Nice to meet you.
Durf jij?
Verder praten over burn out? Jouw verhaal vertellen op STRESSED OUT? Praat mee op Facebook!
Over problemen loslaten: wat je van bomen in de herfst kunt leren 
Heb jij een A, B of C persoonlijkheid? 