Ben je een slashie? Good for you! Dat zegt Leona Aarsen, bedrijfs-counselor en psychosociaal therapeut en eigenaar van anderZverder. Leona richt zich op preventie, voorlichting en begeleiding bij stress- en burn outgerelateerde klachten. En zij vindt het een goede ontwikkeling, al die slashies.
Slashen: een term die weinig te maken heeft met avonturiers die zich met kapmessen een weg banen door de jungle. Het heeft ook niets te maken met hockey of een andere sport. Slashen is het combineren van twee banen of een baan in dienstverband met (zelfstandig) ondernemerschap. Slashen komt van de schuine streep tussen de verschillende rollen en posities die iemand bekleedt. Zo ongeveer: salesmanager/coach/kunstenaar. Het wordt ook hybride werken genoemd. Ik noem dat en-en werken. Ik juich het en-en werken toe. Uit een artikel van Intermediair in 2012 bleek dat er toen al bijna een half miljoen mensen en-en werkers waren. Eigenlijk te weinig.
Velen richten zich op één smal taartpuntje, terwijl een hele taart voor je klaarligt!
Ik ben sinds 2011 zo’n en-en werker: coach / counselor / HR-strateeg / schrijver / dichter / letterkundige / ervaringsdeskundige en nog veel meer. Het en-en werken zie ik als tegenbeweging op de unipolaire specialisme- en focus-beweging. De trend leek (en lijkt): specialiseren, een zo afgebakend mogelijk niche kiezen. Velen richten zich op één smal taartpuntje, terwijl een hele taart voor je klaarligt! De gedachte is dat het niet geloofwaardig is als je zegt goed te zijn in meerdere dingen. Ongemerkt doemt een beklemmend, benauwend hokje voor mij op. Eentje dat mensen unipolair en beperkt ziet (ik heb eerder een blog geschreven over de gevaren van unipolair leven). Het schrijft het succesrecept voor hoe je kunt slagen in het leven of je werk.
One size fits all
Er is op zich niets mis met je specialiseren en een focus aanbrengen, veel mensen worden daar heel gelukkig van. Het wordt een probleem als het een ‘one size fits all’ benadering wordt. Als de kaart pretendeert het gebied te zijn. Als één recept dé oplossing denkt te kunnen bieden aan de veelkleurige realiteit. Als mensen, tegen hun natuur en hun innerlijke drang in, zich aan een voorschrijvende stappenplan gaan houden en vervolgens vastlopen.
Steve Jobs, Da Vinci? Dat was ook een slashie
En-en werken is zo oud als de mensheid. Vroeger heetten en-en werkers polyhistors, polymaths. De homo universalis, met grenzeloze mogelijkheden. Ze floreerden in de Renaissance, het tijdperk van een nieuw bewustzijn. Da Vinci, Michelangelo, Galilei, Copernicus, Bacon: zij blonken uit in meerdere gebieden, soms wel tien. Wat recenter: Oliver Sacks, Umberto Eco, Noam Chomsky, Steve Jobs, Anna Enquist (om alleen bij Enquist te blijven: zij is naast psychotherapeute ook schrijfster, dichteres en pianiste).
Kruisbestuiving
Al deze mensen waren succesvol door hun veelzijdigheid, door de kruisbestuiving tussen hun interessegebieden. Creativiteit floreert immers als ideeën uit één context een nieuwe betekenis krijgen in een ander context. Zouden we dan ons, in een tijdperk van een praktisch ongelimiteerde beschikbaarheid van kennis en informatie, moeten beperken tot één specialisme, één baan, één richting? Is dat niet een teken van beperkt denken? Van onszelf kunstmatig klein houden, het hoofd krampachtig onder het maaiveld? Ik heb mezelf nooit in een hokje kunnen of willen wurmen. Toen ik het toch geprobeerd had, raakte ik burn out en depressief. Nee, laat mij maar en-en werken, denken en leven. Zo heb ik de bewegingsruimte en een podium dat voldoende groot is voor mijn ideeën, ambities, dromen. En geloof mij maar dat je kunt schitteren op meerdere gebieden!
DIT VIND JE VAST OOK INTERESSANT: Is ‘gewoon leuk werk’ goed genoeg? Krista vindt van niet…
Ben jij ook een slashie? Praat erover mee op onze Facebookpagina!
De 3 x fases die elke burn out kent 
Burn out: het pijnlijkste inzicht… 