Schoonheid is overal, maar zíe je het wel? De kunst is om goed te kijken, zegt coach Krista. Want de écht belangrijke dingen zien we vaak over het hoofd…
Vanmorgen maakte ik een wandeling. Ik liep langs een grasland met daarin allemaal geel bloeiende planten. Raapzaad, leerde ik later van Google. De bloemetjes trokken mijn aandacht. Ze waren eigenlijk prachtig. En toch krijgen ze veelal de naam onkruid. Met onkruid hebben we over het algemeen een negatieve associatie. Waarmee ook de prachtige gele bloemen opeens verworden tot iets onwenselijks. Iets waarvan je eigenlijk liever zou willen dat het er niet is. Het is makkelijk de schoonheid van zulke cadeautjes van de natuur over het hoofd te zien, gewoon omdat je eraan gewend bent er niet naar te kijken.
Gewenning belet ons om open te staan voor de schoonheid om ons heen
Juist die gewenning belet ons om open te staan voor de schoonheid om ons heen, voor het onverwachte. Onkruid is nu eenmaal onkruid, ook al zijn de bloemetjes nog zo mooi. We ontzeggen onszelf daarmee de magie die de wereld ons te bieden heeft. We zijn te zeer gefocust op wat we weten, wat we kennen, waardoor we het onbekende niet meer zien. In haar boek ‘Niets’ beschrijft Maaike Helmer dit ook op een prachtige manier. Juist aandacht hebben voor de ogenschijnlijk onbeduidende dagelijkse momenten en kleine details maakt dat we rust voor onszelf kunnen creëren.
We zijn geneigd alleen maar te kijken naar het grotere geheel
We zijn geneigd alleen te kijken naar het grotere geheel; een berm vol onkruid, een rommelzolder, een bureau vol werk. Maar als je dichterbij gaat kijken, je gaat focussen op de details, dan zie je opeens de schoonheid van de afzonderlijke onderdelen van dat wat voor je ligt. Dan zie je dus opeens wel hoe mooi die gele bloemen zijn. Dan sta je plotseling stil bij alle herinneringen die verbonden zijn aan al die spullen die op zolder staan. Een berm vol onkruid wordt zo een stuk prachtige natuur. En een onoverzichtelijke berg rommel wordt dan opeens een schatkamer vol waardevolle herinneringen. Zo kun je ook naar je werk gaan kijken. Die enorme workload die voor je ligt is misschien niet fijn, zodra je alle activiteiten loskoppelt van elkaar, ze gaat bekijken als afzonderlijke taken, ga je de schoonheid er weer van zien. Dan bestaat je werk niet meer uit een hele lange to-do-lijst die nooit korter wordt, maar wordt het weer wat het ooit was, iets waar je blij van wordt, waar je voldoening uit haalt, waar je van weet waarom je het doet. Dan zie je weer waarom je deze baan gekozen hebt, wat je zo aantrok in dit werk. Dan pak je één ding op en ben je even niet bezig met al die andere taken die nog op je wachten.
Leven met wat er is, zonder allerlei oordelen, associaties en meningen
Leven in het nu. Leven met wat er is. Wat er écht is, zonder er allerlei oordelen, associaties, meningen aan te koppelen die eigenlijk niet terzake doen. Dat is de uitdaging. Of je nu met iemand in gesprek bent, naar buiten kijkt of je werk doet, beleef het moment. Wees je bewust van je eigen neiging onbekende stukjes direct te willen invullen. Sta jezelf toe om ervaringen waarvan je denkt dat je ze kent eens te vernieuwen. Kijk gewoon naar wat er echt is en laat je verrassen.
Je kunt beginnen met ‘de rozijn’, maar het hóeft niet
Er zijn legio mindfulness oefeningen die je kunt doen om hier wat meer bedreven in te raken. Die met de rozijn is een heel bekende: neem een rozijn, bekijk hem aandachtig, ruik eraan, voel, knijp er zachtjes in, en doe dat alsof je nog nooit zoiets wonderlijks hebt gezien. Datzelfde geldt voor als je hem vervolgens eet: merk op hoe hij voelt in je mond, wat er gebeurt als je erop bijt, wat je proeft, enzovoorts. Ik heb mensen over deze oefening vaak iets horen zeggen in de trant van: ‘Ja, doei, ik ga toch niet zoveel tijd besteden aan een rozijn?!’ En dat begrijp ik op zich best. Maar het gaat natuurlijk ook niet om die ene rozijn. Het gaat erom dat je leert datgene wat je al denkt te kennen eens met hele andere ogen te bekijken. Je kunt hiervoor ook een heel alledaagse bezigheid kiezen; tandenpoetsen bijvoorbeeld, of douchen. Wat gebeurt er? Wat voel, proef en zie je? Train je eigen opmerkzaamheid. Het zal je helpen om in het dagelijkse leven de wonderen en verrassingen te blijven zien die de hele dag op je pad komen, waar je nu misschien vaak overheen kijkt.
Mijn dochter is drie. Ze is zeer onbevangen, en staat open voor alles wat de dag haar biedt. Ze ziet dingen waar ik al lang overheen kijk. Ze kan in extase raken van een mooie bloem, de schittering van de zon in de kristallen van de lamp op haar kamer, of een lieveheersbeestje op een blad. Het is voor haar allemaal even mooi. Ik leer van haar. Soms probeer ik door haar ogen te kijken en zie ik opeens wat ik anders nooit gezien had. Ik sta stil bij wat er is. Gewoon, nu.
Krista Hogenboom is coach en Inner Beauty Expert. Ze heeft haar eigen praktijk: steppingup.nl.
LEES DOOR: KUN JE STOPPEN MET ‘DRUK DOEN’? EN… DAN?
Wisten wij veel drie jaar geleden… 
Negatieve emoties? Zo overheersen ze je niet 