Astrid de Jong is radiomaker, moeder van drie kinderen en stresskip. Je vindt ‘r op social met de naam @lieveastrid. Voor STRESSED OUT beantwoordt ze prangende vragen. Dit keer: ‘Ik word moe van haantjesgedrag.’
Ha Astrid,
Ik werk in een wereld met voornamelijk mannen. Ik sta echt mijn mannetje wel (nou ja, mijn vrouwtje dus), maar soms word ik er moe van dat ze altijd met dat haantjesgedrag bezig zijn. Ik word er zelfs onzeker van en merk dat ik mijn vrouwelijkheid in de strijd ga gooien, terwijl ik liever op de inhoud ga zitten, dan op de vorm. Jij werkt ook in best een mannenwereld, hoe pak jij dat aan?
Oei, nu breng je me in een lastig parket. Want ik geloof dat mijn mening wat dit betreft nogal verschilt van de ‘publieke opinie’ en dat ik best wat geëmancipeerder zou kunnen zijn. Maar aan de andere kant ben ik moeder van drie kinderen die na de geboorte van de eerste twee nog steeds zes dagen per week werkte en houd ik me nog steeds redelijk staande in een ‘mannenberoep’.
Mensen vragen me vaak hoe ik dat toch doe, als moeder
In theorie vind ik ook dat er geen verschil zou moeten zijn op de werkvloer of iemand een man of een vrouw is, maar in de praktijk merk ik bijvoorbeeld wel dat mensen vaak aan me vragen hoe ik dat toch doe, terwijl ze dat zelden vragen aan een vader die veel of onregelmatig werkt. Dus ik heb me maar neergelegd bij sommige verschillen, al is natuurlijk iedere man of vrouw ook weer anders.
‘Als ik stress heb, ga ik veel te veel shoppen’Laat het van je afglijden, of…
Misschien generaliseer ik nu te veel, maar ik vind het eigenlijk wel prettig om met veel mannen te werken. Ze zijn minder emotioneel, zelden jaloers, en denken vaak vrij simpel over problemen. En ja, soms behandelen ze me een beetje als een meisje, ondanks alle jaren ervaring. Maar stiekem vind ik het ook wel leuk om weer even een meisje te zijn, en ben ik ook wel een jongensmeisje, dus kan ik best harde grappen maken en raakt een grap over borsten me niet zo. Ik realiseer me wel dat het vervelend kan zijn als het je wel raakt, maar je vroeg om ‘mijn’ manier. Ik laat het gewoon van me afglijden en geniet ervan dat ik het leukste werk van de wereld heb, en dat ik volgens mij ook best goed presteer. Iedere baan heeft ook wel eens iets minder leuks of moet je compromissen sluiten. Dus als het voor jou te doen is, dan zou ik dat doen. Maar als het je echt dwars zit en je belemmert, dan kun je natuurlijk een keer praten met een vertrouwenspersoon binnen het bedrijf. Daar zijn ze namelijk voor!
Ben je het eens of oneens met het advies van Astrid? Je kunt je reactie hieronder achterlaten!
LEES OOK: KOM JIJ EIGENLIJK WEL TOT JE RECHT OP JE WERK?
‘Ik erger me enorm aan mijn collega’ 
‘Ik lig elke nacht te piekeren’ 